Osmanlı Mutfak İmparatorluğu
Mary IşınSözler ve Alıntılar
Evliya Çelebi'nin anlattığı turşucu dükkanlarında porselen kaplar ve toprak küplerde çeşitli turşular vardı. 18. yüzyılda turşucu esnafı, bakkalların turşu satmamaları için karar çıkartmışlar, karşılığında da sirke satmamayı taahhüt etmişlerdi.
Sayfa 89 - Kitap YayıneviKitabı okudu
İpek böceği sadece beyaz dut ağacının yapraklarıyla beslendiğinden Çin kökenli beyaz dut, İpekçiliğin Bizans'ta başladığı 6. yüzyılda Anadolu'ya getirilmiş olmalıdır.
Sayfa 134 - Kitap YayıneviKitabı okudu
Yine Amerika kökenli olan kırmızıbiber (Capsicum annuum), karabiber yerine ucuz bir baharat olarak 16. yüzyılın başından itibaren Avrupa'da kullanılmıştır. Macaristan'da "Türk biberi" (török bors) adıyla bilinen kırmızıbiberden bahseden ilk belge, 1569 tarihli asil bir Macar kadının mektubudur. 16o4 tarihli Macarca bir sözlükte de "Türk biberi" yer alıyor
Sayfa 26 - Kitap YayıneviKitabı okudu
Kökeni Afrika olan karpuz Çin'e Türkler tarafından götürüldüğünden Çincede "Batılı kavun" olarak biliniyordu.
Sayfa 8 - Kitap YayıneviKitabı okudu
Tatlılar alanında Osmanlıların önemli katkıları olmuştur. Sütlacın atası, Divanü Lugati't-Türk'de anlatılan uwa adlı pirinç tatlısı olabilir (Kaşgarlı Mahmud 1986: I, 90-ı). Aslı "sütlü aş" olan sütlacın adına ilk ıs. yüzyılda Osmanlı tıp kitaplarında (ör. Mehmet oğlu Eşref, Hazainüs'saadat, XV 32-ı, bkz. Tarama Sözlüğü 'sütlaç' ve İbn-i Şerif: II 306, 345) ve Kaygusuz Abdal'ın şiirlerinde rastlanır.
Sayfa 18 - Kitap YayıneviKitabı okudu
11. yüzyılda yazılan Divanü Lugati't-Türk'te meyvecilikle ilgili tanımlar, Orta Asya'daki üzüm kültürünün gelişmişliğini yansıtır. Asmanın meyve vermesi anlamında "üzümlenmek," üzüm toplamaya yardım ve yarış etmek anlamında "üzüşmek," üzüm asmaları bağlanan yaş söğüt dalı anlamında "kagıl,"erişilemeyen üzüm salkımlarını kesrn ek için kullanılan üç ayaklı "tapçan, "canı kavun istern ek anlamında "kagunsamak," kavun sahibi olmak anlamında "kagunlamak" gibi örnekler verilebilir.
Sayfa 138 - Kitap YayıneviKitabı okudu
Karagöz yaşlı eşeğinin sırtına sucuk yapılan kuru bağırsakları yüklemiş, sucuk fabrikasına satmaya götürüyor. O dönemde sucuğa eşek eti konmasının yasak olduğu ancak belediyenin bunu yeterince takip etmediği anlaşılıyor. Osmanlı arşivinci eki 1769 tarihli bir belgeden Tokat'ta eşek etini değerlendirilmesinin normal sayıldığını anlıyoruz. "Et Pazarı'nda satılan beygir, öküz, eşek ve katırların her birinden dörder akçe ve devenin birinden yarım kuruş ihtisap eminine verilmesine müdahale olunmaması."
Sayfa 118 - Kitap YayıneviKitabı okudu