Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Otoyol Uykusu
Kemal SayarEn Yeni Otoyol Uykusu Yorumları ve İncelemeleri
En Yeni Otoyol Uykusu sözleri ve alıntılarını, en yeni Otoyol Uykusu kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ruknettin'i aynalarda ağlattığı kadar var.
Merhaba, kitap incelemeleri konusunda yeni olduğum için hataya mahal vermemek adına mümkün mertebe kısa tutacağım.
Keyifle okuyup çokça satırının altını çizdiğim bir kitap oldu.
Ve buraya kendimi bulduğum bir paragrafı bırakıyorum.
“Her şey bir güz yağmurun beklenmedik bir anda yağmasıyla başladı.
Yürüdüğüm yollar hep çıkmaz sokaklara varıyor, elime tutuşturulan adresler yaralanmış bir geçmişe götürüyordu.
Kendimi anlatmaya yetecek sözcükler verilmemişti bana. Sesimi yükseltmeyi ise hiç becerememiştim. Daralır ve genleşirdim ağlar ve gülerdim, kimse görmezdi. Hayatımın iç burkan bir yanı olduğunu herkes kabul ederdi. Bense naif bir duyarlılıkla o herkesten uzak dururdum.
...
Bulduğun her kağıt parçasına yazıyordum hayat oysa bu sözcüğün cismini taşıyacak gücüm kalmamıştı.”
Dip not olarak: okumak isteyenler için oldukça kısa ve yormayan on üç bölümden oluştuğunu söylemekte fayda görüyorum.
Niyeti olup okumaya başlayan herkese keyifli okumalar dilerim.
“Yedi kapı yedi iklime açıldı.
Yedi iklim yedi denize.” Deyip incelemeyi size bırakıyorum.
Kısa öykülerden oluşan bu kitapta çocukluktan kalma yaralarimiz, ruhsal çırpınış sonucu teslimiyet içeren konular var:) Uzun zamandır bu kadar düşündürücu, etkili ve özenle seçilmiş cümlelerden oluşan bir kitap okumamıştım. Her satırlarını çizdim neredeyse. İlk okuyuşta anlamadığım yerlerde oldu ama geri dönüp tekrar tekrar okudum kısacası hayran kaldım.
Öykü kitabı okumak diğer türlere göre daha kolay gelir bana ama söz konusu Kemal Sayar ise bu konuda yanılıyorumdur. Ruhuma değen, cümlerinde bende karşılığını fazlasıyla bulan kitaplar okumayı çok seviyorum ve bu yüzden bu kitabı da çok sevdim. Sadece Sonsuza dek Sophie için bile okunmaya değer bir kitap. Keyifli okumalar
Yazarla tanışma kitabım ve sürükleyiciydi.Normalde hikaye okumayı sevmem çok sarmaz beni fakat bu kitap öyle deildi. Kısa olmasına rağmen okurken düşündürüyor ve samimi bir bağ oluşuyor sanki bu kitapla.
Her şey bir güz yağmurunun beklenmedik bir anda yağmasıyla başladı. Yürüdüğüm yollar hep çıkmaz sokaklara varıyor, elime tutuşturulan adresler yaralanmış bir geçmişe götürüyordu. Kendimi anlatmaya yetecek sözcükler verilmemişti bana, sesimi yükseltmeyi ise hiç becerememiştim. Daralır ve genleşirdim, ağlar ve gülerdim, kimse görmezdi. Hayatımın iç burkan bir yanı olduğunu herkes kabul ederdi. Bense nahif bir duyarlıkla o herkesten uzak dururdum. İnsanların hile ve desiselerinden emin olabilmek için başka çarem yoktu. Kötü bir dünyada yaşadığımızı söylüyorlardı ama obur kahkahalarıyla hayatla olan alışverişlerini azdıranlar onlardı. Bu sözcüğü seviyordum, onu yerli yersiz kullanmak bana korkuyla dokunmuş bir hoşnutluk tadı veriyordu. Bulduğum her kağıt parçasına yazıyordum: Hayat. Oysa bu sözcüğün cismini taşıyacak gücüm kalmamıştı."
Sağlam bir kurgu, ironik bir dil ve hayatın girdabında bocalayan insanlar...
Rüyalar, gerçekler, tasavvufi göndermeler, psikanaliz, ironinin arasından yüzünü gösteren hikmetli sözler, ince bir duyuş gücü, çocukluk yaraları, yalnızlık, kalbe dönüş, postmodern savrulmalar eşliğinde yer yer fantastik öykülerle Otoyol Uykusu...
Aslında Psikolog Kemal SAYAR'ın kitapların da hayatın içinden alıntılar yapılarak anlatılan hikayeler bulunurken bu kitabın da ise harika bir kurguyla rüyalardan alıntılar yapmıştır. Ben her kitabını olduğu gibi bu kitabını da çok büyük bir heyecanla okudum. Sizlere de tavsiyemdir.
Sorun bende mi eserde mi diye düşünürken 30 gün bitmiş, tabi ki çoğunluğu benim miskinliğimin neticesi o net. Ayrıca sanırım ben öykü'den de anlamıyorum, e nihayetinde yazarımız da psikiyatrist olunca yer yer boş baktığım satırlar arasında kaybolmuş olabilirim. Ama illa ki kendimi bulduğun bir sürü bölüm, satırı gözüme sokarcasına çizdiğim onca kısım, yüreğimi kanatan çocukluğun kapanmayan yaraları, içimi ısıtan cümleler hatırlamak istediklerim arasında kalmalı. Anlamlandırmayı başarabildiğim öykülere selam olsun o zaman 🪶
.
" Çölde sizi ayartacak dış dünya sıfırlanır ve yan yollar kaybolur. Yalnız kendi içinizde bir yol bırakır çöl. Kum tepeleri aşmakla bitmez, aslına bakarsanız, hayatın bütün badireleri de kum tepeleri gibi birbirine benzer. Ve o tepelerin ardından bir serap ülkesi boy verecek ümidiyle yaşarız. Vahaya erişen de kumların yeknesaklığından gına getirmeyenler, her şeye rağmen ricat etmenlerdir. Güzergahını kendilerine menzil kılanlar ne mutludur."
.
".. beni köyün delisi ile korkuturdu kendi evimizin dışı hep deli Mehmet'te delimehmetler küçük kızları kaçırırlardı."
.
"Bizim yüzümüz kızarır madam. Söyleyemeyiz, biz uzaktan sevmelerde birinciyiz."
(Sayar, K.)