Özgün adı "Dunkler Wahn" olan ve içinde bir şizofreni hastasının sanrılarını barındıran bu romana neden "Oyunbaz" adının verildiğini anlayamıyorum.
Kitap psikolojik gerilim türünde. Ancak yazar, gerilimi artırmak ve merak unsurunu körüklemek uğruna konuyu gereksiz sündürmüş.
Kurguyu oluştururken, gereksiz ayrıntılarla okuru bezdirip kitaptan soğutmak yerine, daha işlevsel detaylara yönelip, anlatımda akıcılığı korusa, okuması çok keyifli bir kitap olabilirmiş.
Bulduğu tema her ne kadar çok iyi olsa da, maalesef tercih ettiği son derece kasvetli, zorlama ve yavaş ilerleyen anlatım şekli, kitabı okuyanı sıkıyor.
Eserde yer alan bazı detaylar o kadar zorlama ki bazı kısımlarda bu çok göze batıyor, gizem oluşturmak adına yapılan bazı mantık hataları ve yine yarım yamalak anlatılıp geçilmiş, okurun merakının giderilip ika edilmeye zahmet edilmemiş detaylar ve yan karakterleri görünce "o zaman bu romana neden dahil edilmişler ki?" diyorsunuz.
Kitaptan çıkartılsa bile anlatımda yahut kitapta yokluğu fark edilmeyecek işlevsiz bir çok sayfa hatta bölüm mevcut.
Psikolojik gerilim seven fakat akıcı olmayan anlatımdan hoşlanmayan okurlara pek tavsiye etmem.