Yazar, 'özneleri' dahi 'nesneleştiren' bu asrın insanına yani bize hitap ediyor. 'Öznelerin' eski formuna kavuşturulmasının yanı sıra 'nesnelerin' de 'özneleştirilmesi' gerektiği kanısında, yazar. Bu bir delilik! Fakat yazar böyle düşünmüyor.
Oyuncağı bozulunca tamir etmek yerine yenisi alınan çocuklar, ilerleyen dönemlerde de insanları ve eşyaları daha kolay harcıyor. Hâl böyle olunca bozulan dostlukların, kırılan eşyaların tamiri yerine yenileri tercih ediliyor. Dedim ki: Tam isabet! 'Nesnelerin özneleştirilmesi' talimine tutulan insanlar artık değil insanları kolay harcamak, 'özne' bağı kurduğu eşyalarını da kolay harcayamayacak, vefasını gösterecek. Tüketim çılgınlığına kendimizi tüketmeden dur demenin yolu. Fıtratın yolu, kıvranıp durduğumuz sorunlarımıza reçete...
Reçete demişken bir diğer husus da sorunların artık 'sadece uzmanlar' tarafından çözülebileceği tabusu. Yazar, çoğu sorunun uzmana ihtiyaç duymadan çözümlenebileceğini gözler önüne seriyor. Verdiği örneklerle bir bir tabular yıkıyor. Elle yemek, evde köpek beslemekle ilgili yaptığı yorumlar alışılmadık türden.
Keyifli okumalar!
