sekiz öykülük toplamın muhabbeti bol. kaleminden bal damlamış gibi aksarı'nın. okuması öyle şenlikli, keyifli. kaçılası uydurmalar bunlar. aklı bir karış havada öyküler.
yumuşak g'nin sefaleti dokunuyor. tırışkadan peygambere son sadık havarisi olarak inanıyoruz. fazıl hüsnü'nün küfrüne mazhar olmak da sevdaya dahil denmesi abes kaçmıyor hatta katılıyoruz: "şair ahı almayacaksın arkadaş!" cevat arkadaş'a inanıyoruz: "belki bu kış, belki ertesi kış devrim ateşi her yeri kasıp kavuracaktır." tabii, ona ne şüphe. telvelerin fısıldadıklarına inanıyoruz. baudelaire'in kayıp şiirini bizde bekliyoruz. mutlu kaptanın kayığına teklif vermek, manukyan müzesini gezmek istiyoruz. şevkle katılıyoruz oyuna. hem "kurgu da oyundan başka nedir ki?"
"bazı insanlar mahallenin büyüsüdür, gagalamaya gelmez." diyor pandispanya gazetesi. "bazı insanların hafızamızda o büyüyle yaşaması gerekiyor. hayatın büyüsü ve buğusu, insanı ayakta tutuyor." diyor. böyle kitaplar da ayakta tutuyor diyerek öneririm.
