Paravanlar
Jean GenetParavanlar Gönderileri
Paravanlar kitaplarını, Paravanlar sözleri ve alıntılarını, Paravanlar yazarlarını, Paravanlar yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Ben ölünce, beni aklınıza getirecek pek bir şey kalmayacak. Çürümüş cesedimin, hem burada hem de yukarıda, fazla yumuşak bir ahlâk özlemine kapılmanızı tek başına engelleyebileceğini sanmıyorum... Rüzgâr beni alıp götürecek. Bir kavalın deliklerinden geçer gibi, kemiklerimin arasından geçtiğini hissediyorum... Hiç ağırlığım kalmadı neredeyse, topu topu on gram...
Sayfa 197Kitabı okudu
Kutsal ailesinin kokuşmuşluğun içine gömüldüğünü bilmek, hepimizin tüylerini diken diken ederdi... Şu anda bile, üstümde deri ve kemik namına ne kaldıyla, diken diken durumda. Eski zaman beyleri bugünün beylerine, küçük bir çöp yığını kadar korunması gereken başka bir şey olmadığını söyleyecektir... Kimse süprüntülerini çöpe atmıyor mu?..
Sayfa 196Kitabı okudu
Senin için bir kutlama yapalım istedik. Hazırlık yapıyoruz, hem burada hem ölüler diyarında. (Ciddi.) Bize çok yararın dokundu.
SAİD, asaletle: Tahmin ederim. Ama kendimi çok harap ettim, biraz dinlenmek isterdim.
NECMA, gülerek: Ya bir ipin ucunda sallanmaya ne dersin?
SAİD: Hayır demem: Yerle gök arasında, havada...
Sayfa 194Kitabı okudu
Neyin üzerine inşa edecekler? Burada kaldığım süre boyunca onları iyice gözlemledim: Anıları sadece sefalet ve aşağılanma üzerine... Evet, ne yapacaklar? Kendilerinin bile unutmak istedikleri onca olayı çerçeve içine almakla bir sanat doğabilir mi? Sanat olmayınca kültür de olmaz. Analiz yetenekleri var mı bakalım?
Sayfa 184Kitabı okudu
İsyan ederek, düşmana meydan okuyarak öldün. Senin hatıran etrafında her zamanki dansı ediyor ve seni unutuyorlar.
HATİCE: Böyle olması gerek.
WARDA: Onlar seni unuttukça sen güzelleşiyorsun... yani, demek istiyorum ki, bir daha seni düşünmek zorunda kalmasınlar diye seni güzelleştiriyorlar...
ANNE: Peki ya ben?
WARDA: Bir zamanlar yaşadığından kimsenin haberi yok artık.
ANNE: Kazandım.
Sayfa 179Kitabı okudu
Ben hayata çok gençken başladım, sonuç: Zamanından önce öldüm.
Sayfa 175Kitabı okudu
Ben kendi seçtiğim ölümü sundum kendime.
Sayfa 171Kitabı okudu
Bütün hayatım boyunca kokladım bu kokuyu ve tamamen öleceğim zaman, burada bu kokudan meydana gelmiş olacağım, böylece ölümü de çürüteceğimi kesinkes umuyorum... Ülkemi çürüten şey benim çürümüşlüğüm olsun istiyorum...
Sayfa 159Kitabı okudu
Bu, daha az ölmeye çabalıyoruz demektir. Oysaki gittikçe daha çok ölmek gerek.
Sayfa 156Kitabı okudu
Zaman yok, ama başka bir şey var, yaşayanlar için zaman ne kadar esrarengiz ise, o da bizim için öyle.
Sayfa 156Kitabı okudu
Unutma ki, o öldükten sonra söyledi söyleyeceğini. Yaşarken cesaret edemezdi
Sayfa 152Kitabı okudu
Günahlar seni korkutuyor mu? Günahlardan başka içinde yaşayacağımız bir şey yok, onlarla yaşamamız gerek. Tanrıyla bir alıp veremediğim yok, ama bize günahtan başka bir şey bırakmadığını da görsün.
Sayfa 149Kitabı okudu
HATİCE: Orada onlar için neler yaptığımı burada kimse anlamış görünmüyor. İsyanı örgütledim, insanları peşimden sürükledim ve özgürlük için öldüm.
İBRAHİM: Doğrusu umurumuzda bile değil. Herkes bir şekilde ölüyor nasılsa.
Sayfa 155Kitabı okudu
Genelde, zaman kahve gibidir, kendisi geçip gider, filtrede ise kazalar kalır: Artık zaman hiç geçmiyor
Sayfa 155Kitabı okudu
Kavramlar, onları daha da güzelleştirmeyi bilen kişilere ait olmaktan çıkıyor. Özgür, serbest bırakılınca, fırlayıp kaçıyor ve başka yerde yaşamaya gidiyorlar, kimin üzerinde, neyin üzerinde, nasıl yaşıyorlar sikimde değil (Kadınlar kahkahalarla gülerler.) Daha iyi ve daha güzel olunca fırlayıp, kanatlanıp, kendilerini daha iyi hale getireni minnetle terk ediyorlar. Onlar gidince de ne kalıyor, hiç, nanay, sıfır, boku yiyoruz!
Sayfa 153Kitabı okudu