Orwell bu kitapta geçmişte yaşadığı sefil ötesi hayatı konu edinmiş. İlk kısımda Paris restoranlarında en alt seviyede yaptığı işlerden, bu süreçte yaşadığı açlık ve parasızlıktan, tanıştığı insanlardan bahsetmiş. Burada sanki daha çok bir restoranın arka planında, çalışanların şartlarını, oranın bizim görmediğimiz taraflarını anlatır gibi bir hava var. Diğer kısımda ise Londra' ya geldiğinde "berduş" olarak tabir ettiği insanların yaşamlarından, bunların barındığı berbat ötesi ve tarifi dahi zor olan batakhanelerden bahsediyor. Özellikle "berduş"ların yaşantısı ve bunlara ilişkin Orwell' in tesbitleri çok ilginç. Hiç bilmediğiniz, kafanızda tasarladığınız en kötü yaşam şartlarından bile daha kötü şartlarda yaşamaya çalışan insanların da olduğunu hayretle görüyorsunuz. Ama kitapta nasıl olup da Orwell' in bu şartları atlatıp düzlüğe çıktığından hiç bahsedilmiyor. Bence bu gerçek hikayenin en merak uyandırıcı tarafı da o konudan söz edilmemiş olması.
