Pazartesi Öyküleri-1
Alphonse DaudetSözler ve Alıntılar
Okulun çatısı üzerinde güvercinler pes perdeden dem çekiyorlardı. Kendi kendime:
- Acaba bunları da Almanca ötmeye mi zorlayacaklar?
dedim.
Sayfa 17Kitabı okudu
Kimileyin, geceleleri kervansarayın büyük kapısı ardına kadar açılır ve avluda atlar eşinirdi. Çevreden bir ağa, karılarından içi sıkılarak, batı yaşamına şöyle bir girmeye, Rumilerin piyanosunu dinlemeye ve Fransız şarabı içmeye gelirdi. Muhammet, Kuranında şarabın tek damlası haramdır demiş, ama her şeyi kitabına uydurmak kolay. Ağa, kadehine şarap kondukça, içmeden önce, parmağının ucuyla bir damlasını alır, pek ciddi bir edayla şöyle bir silker ve bu haram damla atılınca, kalanını gönül erinciyle içerdi.
Sayfa 132Kitabı okudu
Sözcükler her zaman bildirdikleri şeylerden çok daha şiirseldir.
Sayfa 129
Anımsıyorum, kervansarayın kapısındaki eski kuyu bu gün batımı pırıltılarına öyle bürünürdü ki, aşınmış bilezik taşı pembe mermere dönerdi; kova kuyudan alev çıkarır, ipten ateş damlaları dökülürdü.
Sayfa 130Kitabı okudu
Yemek faslı bitip de sofra kaldırılınca, yirmi yıldan beri orada uyuyup duran eski bir piyano açılır ve Fransız şarkıları söylenir ya da herhangi bir Lauterbach havasıyla, palaskasına kılıç meşini asılı bir genç Werther, matmazel Schontz ile şöyle bir boy vals yapardı. Bu biraz gürültülü asker neşesi içinde, kordonların, kocaman kılıçların ve küçücük kadehlerin şıkırtısı arasında, bu baygın müziğin, valsin burgacına kapılmış, tempoyla çarpan bu iki yürekten, son notayla ölen bu sonsuz aşk yeminlerinden daha güzel ne olabilir?
Sayfa 131Kitabı okudu
Sözcükler her zaman bildirdikleri şeylerden çok daha şiirseldir.
Sayfa 129Kitabı okudu
Hiç yalnız kalamamak, hep kalabalık içinde yaşamak, ne korkunç işkence!
Sayfa 170Kitabı okudu