Pembe Fili Düşünme
Zeynep Selvili ÇarmıklıPembe Fili Düşünme Gönderileri
Pembe Fili Düşünme kitaplarını, Pembe Fili Düşünme sözleri ve alıntılarını, Pembe Fili Düşünme yazarlarını, Pembe Fili Düşünme yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Hayatımın en zor dönemlerinden birinde okuduğum 
Pembe Fili Düşünme kitabı ikinci kez okumak belki de hayatım boyunca kendime en acımasızca eleştiriler yaptığım, başarısızlık korkusunu dibine kadar yaşadığım, farklı farklı endişeler nedeniyle tetiklendiğim bu zamanlara denk geldi. 
Zeynep Selvili Çarmıklı ikinci defa en gerekli zamanda kalbime ve yoluma ışık tuttu.
Gerçekten de insanın kendine şefkat göstermesi, başka bir canlıya göstermesinden daha zor. Oysa ki en çok kendimizden şefkat görmeye ihtiyacımız varken… İşte bu muhteşem kitap bize bunu göstermek için yazılmış. Üzerime yapıştırılan veya yapıştırdığımız etiketlerin aslında bizi tanımlamakta ne kadar yetersiz olduklarını, korkularımızı bize engel değil de yoldaş olarak görmeyi başardığımızda, değiştiremeyeceğimiz olaylar, kişiler veya duygular karşısında mücadele etmek yerine kabul ettiğimizde hayatımızın değişeceğini çok güzel ve anlaşılır örneklerle aktarıyor.
Kitabın içinden bir bölüm ile kitabı herkese tavsiye ediyor ve mutlaka okunması gerekenler tavsiyesi listemde daha üst sıralara ekliyorum.
“Dilerim hayat bize adil davranmadığında, biz kendimizi adil davranırız. Çünkü elimizde olmayan onca şeye rağmen, kendimize nasıl davranacağımız kendi elimizde. Bizim elimizde acıyan yerlerimize nasıl bakacağımız.
Dilerim ki, acımız geçene, dinene kadar, acele etmeden, her şeyin bir zamanı olduğuna güvenerek kendimize destek olur, iyi bakarız bundan böyle… Şefkatle.”
“Siz yaşamak için neyi bekliyorsunuz?
Depresyonun geçmesini mi; öfkenizin dinmesini mi; içinizden gelmesini mi; yoksa ağrılarınızı geçirecek çareyi mi…”
Sayfa 199Kitabı okudu
“Halbuki sahip olmak, elde etmek, ulaşmak istediğimiz hedefleri bilmek hatta onlara doğru adımlar atmak, hayatımızı anlamlı kılmak için yeterli değil.
Hedefler, gereklidir fakat yeterli değil.”
Sayfa 195Kitabı okudu
“Dilerim hayat bize adil davranmadığında, biz kendimizi adil davranırız. Çünkü elimizde olmayan onca şeye rağmen, kendimize nasıl davranacağımız kendi elimizde. Bizim elimizde acıyan yerlerimize nasıl bakacağımız.
Dilerim ki, acımız geçene, dinene kadar, acele etmeden, her şeyin bir zamanı olduğuna güvenerek kendimize destek olur, iyi bakarız bundan böyle… Şefkatle.”
Sayfa 178Kitabı okudu
“Yoksa sizin için de bir başkasına şefkat göstermek, kendinize göstermekten daha mı zor?”
Sayfa 160Kitabı okudu
“Sizin de zihninizin içinde, size “aptal”, “beceriksiz”, “işe yaramaz” gibi kaba ithamlarda bulunan bir ses var mı?
Eğer varsa bilirsiniz, dünya üzerinde başka hiçbir ses bu sesten daha acımasız değildir.”
Sayfa 153Kitabı okudu
“Şu anın nasıl olması gerektiği ile meşgul olmak yerine, nasıl olduğu ile ilgilenebilirim. Anı olduğu gibi deneyimlerken, daha farklı olması gerektiğine dair düşüncelerimin, tıpkı otobandan geçen arabalar gibi, gelip geçmelerine müsaade edebilirim. Odak noktamı genişletip, ağustos böceklerinin şu anki deneyimimin yalnızca bir parçası olduğunun farkına varabilirim. Onlara karşı direncimi biraz olsun serbest bırakabilirim. Onları oldukları gibi kabul edebilirim.”
Sayfa 141Kitabı okudu
“Bazen korku, üzüntü, öfke gibi can alıcı duygularla da, onların yalnızca birer duygu olduklarını göremeyecek kadar bütünleşiriz. Ve kimi zaman duygular daha baskındır düşüncelerden; ne düşündüğümüzün farkında bile değilizdir, ne hissettiğimizle olan meşguliyetimizden. O yüzden de davranışlarımıza gerekçe gösterirken düşüncelerimiz kadar duygularımızı da kullanırız.”
Sayfa 133Kitabı okudu
“Düşüncelere daldığımız bu anlarda zihnimizde kayboluruz ve bu düşünceler bizim gerçeğimiz olur. Öyle ki, zihnimizin içindeki gerçekler bazen burnumuzun dibinde gerçekleşen şeylerden daha gerçek ve daha ilgi çekici oluverir. O kadar otomatiktir ki bizim için düşünmek, tıpkı nefes almak gibi, düşünmekte olduğumuzun bile farkında olmayız. Düşünen ile düşünce arasındaki mesafe kaybolur ve düşünen ile düşünce(ler) bütünleşir.”
Sayfa 130Kitabı okudu
“Zihnimiz dünyanın en eski hikaye anlatıcısıdır, ayrıca sanırım en gevezesidir.”
Sayfa 114Kitabı okudu
“Biz insanlar düşüncelere sahiptik. Düşünceler bize sahip değildi.
Biz sadece düşüncelerin oluştuğu yerdik.
Aynısı bize verilen etiketler veya yazdığımız hikayeler için de geçerli.
Etiketlerimiz var fakat biz etiketlerimiz değiliz.
Biz etiketlemenin gerçekleştiği yeriz.”
Sayfa 107Kitabı okudu
“… duygularınız akıp giderken siz değişmiyorsunuz. Tüm duygularınıza rağmen siz, siz olarak kaldınız. Duygularınız hiçbir zaman sizi tanımlamamadı. Onlar, olduğunuz kişinin tamamı değil.”
Sayfa 98Kitabı okudu
“Davranışlarımızı kendimizle bütünleştirdiğimiz etiketlere göre belirlemek tıpkı farklı renklerle dolu bir palete sahip olup yalnızca tek bir tonla hayatı idame ettirmek gibidir.”
Sayfa 89Kitabı okudu
“Acısıyla tatlısıyla dolu, anlamlı ve zengin bir hayat yaşamak istiyorsam hareket alanımın, seçeneklerimin sınırlı olduğu o kafesten çıkmalıydım. O kafesi açan anahtarsa değerlerimdi. Evet, insanlara şefkatle, sevgiyle davranmaya, yardımsever olmaya değer veriyordum. Fakat aynı zamanda yakınlığa, adalete, kendimi açıkça ifade etmeye, risk almaya da değer veriyordum. Duygularımı yakınlarımla paylaşmaya değer veriyordum. Sahici olmaya değer veriyordum. Tek yapmam gereken değerlerimle paralel yaşayabileceğim uygun ortamları keşfetmek için kendime müsaade etmekti. İşimden, rolümden, kısacası etiketimden ötesini görebilmekti.”
Sayfa 89Kitabı okudu
“Kendimizi kavramsallaştırmamız, diğer insanlarla iletişim kurmamızı da kolaylaştırır.”
Sayfa 79Kitabı okudu