Mırın gibi insanlar kendilerini Peynir’lerine bağımlı hissediyorlar. Peynir’i yitirdiklerinde
kendilerini birer kurban olarak görüyorlar ve başkalarını suçluyorlar. Kendilerini unutabilen ve yoluna devam edebilen insanlardan daha kötü hissediyorlar.
Unutmak ve yolumuza devam etmek için, elimizde imkan varken değişimi başlatmalı,
ve aslında bu değişime karşı tepki koymaktan ya da tepki göstermekten daha kolaydır.