—Bir gece Hoca Baki'nin acısı vardı. Uyuyamadı. Ben de onun acısı yüzünden
uyuyamadım. Alâkalı olduğu insanın acısından ıstırap duymayan insan, son derece katı ve
kabadır. Bu yolda olanlara gerektir ki, canlılardan hangisine bir ıstırap gelse, aynını kendi
çekecek kadar incelmiş olsun... Bir kere bir merkebi öyle dövmüşler ki arkasından kan gelmiş. Bir de bakmışlar ki, orada bulunan Beyazid-i Bestamî hazretlerinin baldırlarından da kan iniyor.
«Reşahat» sahibi:
—Hoca hazretlerinin bu sözlerinde «Cem'» makamında bulunduklarına ait bir delâlet
vardır.