" (...) gerçekte özgür olan da oydu. Bana gelince, ben kısa oyunda, düğümü çözecek mektubu getiren dilsiz uşak misali, pasif bir şekilde aktif bir rol oynamıştım."
"Para babalarıyla polisler aynı ana babadan doğmamış olmalarına rağmen kardeşler. Milano'da bu kardeşliğin üyeleri zengin piçlerle fakir piçler gazetelerdeki piçler tarafından tebrik edildiler. Dünya fena halde yaşlandı ve her tarafı ağrı sızı içinde."
" (...) ülkenin tamamı bir hapishane. Bu pratik bir çözüm. Şüpheliler en büyük hapishanenin içinde istedikleri gibi dolaşıyorlar; tehlikeli olduklarına karar verildiğinde daha küçük hapishanelere geçiyorlar."
Bir şahinin görme yetisi insanoğlunda olsaydı, bu keskin görüşün mü yoksa körlüğün mü bizler için daha iyi olacağını kim bilebilir? Bir kartal Jüliet' in tenini nasıl görür? Ya da ne görmüştü Oedipus tırnaklarıyla kendini kör ettiğinde?
Sinemaya, tiyatroya ya da bir konsere gittiğimde, oturduğum koltuğun benim olmadığını bilirim ama sanki orası, uğrunda birçok mücadele ve uğraşı verdiğim, dünyadaki gerçek yerimmiş gibi davranırım.