İğde kokusu ile başlayan bir hikaye.
Duran, Cesur, Nimet, Çini, Şapkacı Bacı, Dürümcü Baba, Doktor ... Rüzgarlı Pazar sokağının sakinleri, üst geçitin geçim savaşçıları. Hikaye olmasına rağmen hayatın içinden aşina olduğumuz insanlar.
" Bir umut adacığı.
Bir geçim adacığı. "
Kitapta her karakterin kendi hikayesi ayrı bölümde anlatılmış.
Acısına yabancı olduğumuz kaç hayat var acaba?
Başımızı çevirip bakmaya tenezzül etmediğimiz, yanından geçip gittiğimiz, iki kelam etmekten aciz kaldığımız kaç hayat?
Çünkü güvenmiyoruz değil mi? Evet kimsenin fakirliğine, kimsenin yoksulluğuna inanmıyoruz, biz kimseye güvenmiyoruz. Ama nedenlerimiz var, var değil mi? Hepimizin madde madde
Kutlu'dan güzel bir pazar yeri hikayesi. Aşklar, ayrılıklar, geri dönüşler, sırlar, iyilikler, kötülükler ve sonunda nihayet... Kutlunun bildik damakta tat bırakan o masal tadında hikaye anlatımı. Akıcı sürükleyici duru ve bir o kadar guzel. Çok beğendim. Mavi Kuş' u okumuş arkadaşların okumasını tavsiye ederim.
''...çocuklar on iki yaşında bayağı yaşlanmış oluyorlar.Yoksulluk nasıl pişiriyor insanı; kızgın fırınlarda pişiriyor... '' şu sözlerin insanda uyandırdığı etkiyi anlamak için; kitabı okumak gerekir.Duyguyu buram buram veriyor Mustafa Kutlu...
Kitabın bir kaç alıntısını evde anneme okudum, gözleri doldu,dayanamadı ağladı...''Açlıktan ölen abimi hatırladım kızım'' dedi.Ne zordur yokluk,yoksulluk...Kitabı zaten anlatmam mümkün değil.!Hepimizin hayatından kesitler bulacağımız bölümler vardır elbette..Okurken duygu falan yok direkt olarak yaşadım kitabı diyebilirim.Sanırım hayatımız boyunca bu kitabı neden bu kadar geç okudum diye karşılaşacağımız kitaplar bitmeyecek...
Merhabalarrrrr
Bugün size ilk defa okuduğum ve kalemini sevdiğim bir yazarın kitabının yorumunu yapmaya geldimmm. Mustafa Kutlu ile daha yeni tanışıyorum ama tanışır tanışmaz yazarımızın kalemini sevdim.
Hikayelerinde bolca memleket havalarını alacağız gibi gözüküyor. Sade ve akıcı diliyle sanki bizleri alıp çok uzaklara götürüyor oralarda
