Daha evvel şiirlerinden tanıdığım Sabahattin Kudret Aksal’ın öykülerini ilk okuyuşumdu. Kitap, Aksal’ın belli bir dönem dergilerde yayımlanan öykülerinin birkaçının derlemesi şeklinde.
İlk öykü olan Yeşilçam tadındaki “Gazoz Ağacı” ‘ndan ziyade, yazarın diğer hikayelerinin- şiirlerini de göz önüne aldığımızda- onu daha çok yansıttığını düşünüyorum. Duru bir teknik kullanıyor olmasına rağmen, yazılarındaki felsefi yanın etkisiyle hikayeler, okuyucuya kendini bir dikişte içirmiyor, yavaş yavaş çiğneterek okutuyor.
Özellikle “Saatler” ve ödüllü hikayesi “Vav’lar” oldukça başarılı. Öykü severler için farklı bir tat olacağı kanısındayım.
Pek kısık sesli bir uğultu gibi evi sarmışlardı. Zamanla biraz senli benli olsaydı, diyecekti ki, tarihin hiçbir döneminde hiçbir kenti kara bulutlarca sarmamıştır bu denli çekirge!
Sabahattin Kudret Aksal'ın okuduğum ikinci kitabı ve şiir kitabından bambaşka bir şekilde karşıma çıktı diyebilirim. Bu beni şaşırttı ve sevindirdi çünkü kitabın içindeki hikayeler özgün ve farklı hissettiriyor.
Kitap içerisinde altı hikayeyi barındırıyor. Hatta bir hikayesi(hangisi olduğunu söylemeyeceğim) Eğitim ve Sosyal Yardım Vakfı Bilim ve Sanat Ödülleri'nde öykü dalında birinciliğe layık görülmüş. Okuduğunuz zaman gerçekten de farklı bir hikaye olduğunu görüyorsunuz.
Yazar bu kitabında bazı cümleleriyle beni yine alıp başka alemlere sürükledi diyebilirim. Okumanızı tavsiye ediyorum.
Yazar, boydan boya ömrünü kaplayan yazı hayatında, ister şiir olsun, isterse öykü, deneme yada oyun bütün yazdıklarında, her şeyden önce dile gösterdiği olağanüstü titizlikle dikkat çeker. 1956 yılında üye olduğu TDK'nun dil ve yazım anlayışına bağlılığı, yazdıklarını takip eden herkes için neredeyse efsane düzeyindeydi. Öyle ki, 80 öncesi imla
Sabahattin Kudret Aksal'ın ilk okuduğum kitabıydı.Artık Türk öykü yazarlarını okuyacağım dediğim bir dönemde karşıma çıktı bu kitap.Almadan önce araştırmak istedim ama çok bir şey bulamadım.Bu yüzden bu incelemeye önem vermeye çalışacağım.Öncelikle kitap 6 farklı hikayeden oluşuyor.Benim en çok beğendiğim Yaralı Hayvan, Saatler ve Vav'lar idi.
Hikayeleri okurken aklıma yazarımızın adaşı Sabahattin Ali geldi.Özellikle de Gazoz Ağacında.Sanki İçimizdeki Şeytan'ı anımsattı.Konularının ve mekanlarının farklı olmasına rağmen bu çağrışıma bir türlü akıl erdiremedim.Benim gibi düşünen okurlar varsa bilmek isterim.
Bana göre 6 hikayede akıcılığını olaylardan değil de yazarın uslubundan almış.Sanırım ilk defa bu kadar akıcı durum hikayeleri okudum.
Yapı Kredi Yayınlarının bu seçkiyi bu kadar uygun fiyata satması sebebiyle tüm öykü severlere hem de Türk bir yazarın kitabını okumak isteyenlere tavsiye ederim.Uyarmadan geçmeyeyim eğer olay öyküleri seviyorsanız aradığınızı bulamayabilirsiniz ama bir şans vermekte fayda var.Şimdiden iyi okumalar...
