Safahat
Mehmet Akif ErsoyÖne Çıkan Safahat Gönderileri
Öne Çıkan Safahat kitaplarını, öne çıkan Safahat sözleri ve alıntılarını, öne çıkan Safahat yazarlarını, öne çıkan Safahat yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
«Bekayı hak tanıyan, sa'yi bir vazife bilir;
Çalış çalış ki beka sa'y olursa hakkedilir.»
Ne ibret, yok mu, bir bilsen kızarmak bilmeyen çehren?
Bırak tahsîli, evlâdım, sen ilkin bir hayâ öğren!
Vaveyla
O oyunlar, öyle vakalardır ki seyri hüzün verir, âhengi ah çekmek ve inlemekten ibarettir.
Sayfa 27
Adam mısın: Ebediyyen cihanda hürsün, gez;
Yular takıp seni bir kimsecik sürükleyemez.
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem;
Dili yok kalbimin; ondan ne kadar bizârım!
Münhasır anlamadan, dinlemeden taklîde.
Kim mesâîsini bir gâyeye vardırdı, hani?
Nazariyyâta boğulmakla geçen ömre yazık;
Amelî kıymetidir kıymeti ilmin artık.
Bu hakîkatleri lâkin kim okur, kim dinler?
Sivrilen zübbelerin hepsi beş on söz beller,
Düşünür "Dîni nasıl yıkmalı bunlarla?" diye.
Böyle bir maksad için çok bile i´dâdiyye!
//
Anlamadan, dinlemeden taklit etmekten ibaret.
Kim çalışmasını bir sonuca vardırdı, hani?
Teoriler içinde boğulmakla geçen ömre yazıktır;
İlmin değeri artık hayata uygulanmasıyla orantılıdır.
Teoriler içinde boğulmakla geçen ömre yazıktır;
İlmin değeri artık hayata uygulanmasıyla orantılıdır.
Bu gerçekleri fakat kim okur, kim dinler?
Sivrilen züppelerin hepsi beş on söz beller,
Düşünür "dini nasıl yıkmalı bunlarla?" diye.
Böyle bir maksat için çok bile okumak lise!
Kurtulmaya azmin, niye bilmem ki, süreksiz?
Kendin mi senin, yoksa ümidin mi yüreksiz?
Haya sıyrılmış, inmiş: Öyle yüzsüzlük ki her yerde ...
Ne çirkin yüzler örtermiş meğer bir incecik perde!
Vefâ yok, ahde hürmet hiç, emanet lâfz-ı bi-medlûl;
Yalan râic, hıyânet mültezem her yerde, hak meçhûl.
Yürekler merhametsiz, duygular süflî, emeller hâr;
Nazarlardan taşan ma'nâ ibâdullahı istihkàr.
Beyinler ürperir, yâ Rab, ne korkunç inkılâb olmuş:
Ne din kalmış, ne îman, din harâb, îman türâb olmuş!
Mefâhir kaynasın gitsin de, vicdanlar kesilsin lâl!...
Bu izmihlâl-i ahlâkî yürürken, durmaz istiklâl!
Köse imam
...
Tek kadın çok sana emsal olan erkekler için.
Hani servet? Hani sıhhat? Ne ararsan, mefûd;
Tamtakır bir kese var ortada, bir sıska vücûd!
Sen dua et ki «Şeriat» demiyor evde karın!
Yoksa, boynunda bugün zorca gezerdin yuların!
Karı iş görmeyecek; varsa piçin bakmayacak;
Çamaşır, tahta, yemek nerde? Ateş yakmayacak Bunların hepsini yapmak sana âid «Şer'an ! » Çocuk emzirmeye hatta olacak bir süt anan!
Boşarım, evlenirim bahsini artık kapa da,
Hak ne verdiyse yiyip hoş geçinin bir arada..
Dalgalansın da denizler gibi kalbinde celâl;
Görmesin dîdelerin reng-i sivâ,reng-i zılâl!
//
Allah'ın azameti kalbinde denizler gibi dalgalansın,
Gözlerin Allah'ın dışında başka bir renk, bir gölge görmesin.
Bana sor sevgili kâri
Bir yığın söz ki, samîmiyyeti ancak hüneri;
Ne tasannu’ bilirim, çünkü, ne san’atkârım.
Şi’r için “göz yaşı” derler, onu bilmem, yalnız,
Aczimin giryesidir bence bütün âsârım !
Yumuşak başlı isem, kim dedi uysal koyunum?
Kesilir, belki, fakat çekmeye gelmez boyunum.
Kanayan bir yara gördüm mü yanar ta ciğerim, Onu dindimek için kamçı yerim, çifte yerim.
Adam aldırma da geç git, diyemem, aldırırım.
Çiğnerim, çiğnenirim, hakkı tutar kaldırırım.
Zâlimin hasmıyım amma severim mazlûmu ...
İrticâın şu sizin lehçede ma 'nâsı bu mu?
Refâh unutturur insâna en derin yarayı.
" Çünkü anlamak uzun iş "
Sayfa 103 - NesilKitabı okudu
Okuyorumm
Bana sor sevgili kàri', sana ben söyleyeyim,
Ne hüviyyette şu karşında duran eş'ârım:
Bir yığın söz ki, samîmiyyeti ancak hüneri;
Ne tasannu' bilirim, çünkü, ne san'atkârım.
Şiir için göz yaşı derler; onu bilmem, yalnız
Aczimin giryesidir bence bütün âsârım!
Ağlarım, ağlatamam; hissederim, söyleyemem
Dili yok kalbimin, ondan ne kadar bîzârım!
Oku, şâyed sana bir hisli yürek lâzımsa;
Oku, zîrâ onu yazdım, iki söz yazdımsa.