Şahmerdan
Sait Faik AbasıyanıkŞahmerdan Gönderileri
Şahmerdan kitaplarını, Şahmerdan sözleri ve alıntılarını, Şahmerdan yazarlarını, Şahmerdan yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şahmerdan
“Bırakın beni ey hakikatler! Yürümek istiyorum. Cennetlerin olduğu yere doğru. Ne açıkları, ne açları, ne beni kızına münasip görmeyen zengin tüccarı, hiçbir şeyi düşünmeyeceğim. Dertlerimden kime ne?
Bırakın beni harpler... Kadınlar... Çocuklar... Αςlar... Deliler. Yürümek. Şoseden ayrılan yoldan bir cennete doğru yürümeye bırakın.”
Şahmerdan
“Şoseden ayrılan yolların güzel, harikulade yerlere, bilinmedik, hep arzulanmış yerlere gittiklerini zannetmeyen bir yaradılışta kaç insan vardır, bilmem. Varsın olsun! Mademki her zaman insanların içinde bir cen net yaratmak hulyası hakikat kadar kuvvetlidir.”
-Harp olacak, Ali Rıza, demişlerdi.
-Olsun be, demişti, yanacak hasırım yok ya dünyada. Yaş da altmış, vız gelir. İsterse dünya yansın.
Yüzle ahlak arasında herhalde müthiş bir münasebet vardır. Güzel olan muhakkak güzel ahlaklıdır demiyorum. Fena ruhlu, güzel yüzün, insanı perişan eden, mahveden sihri de inkâr edilemez. Yalnız şunu demek istiyorum ki ahlakın yüze eklediği mimikler, hatta renkler, tikler yüz ve ahlâk her ikisi güzelken de vardır. Hatta bunlar sevimlidirler. Ahlak bozulmazsa, tertemiz, sevimli, hatta dostun onları taklit edeceği gelesi kadar tatlıdır.
İnsan başkalarının aç, perişan olduğu günlerde nasıl olur da mesut olur, dememeli. Öyle bir olur ki. Öyle de bir olmayabilir ki...
Bırakın beni ey hakikatler! Yürümek istiyorum. Cennetlerin olduğu yere doğru. Ne açıkları, ne açıları, ne beni kızına münasip görmeyen zengin tüccarı, hiçbir şeyi dişünmeyeceğim. Dertlerimden kime ne?
Gönül meselesinde ise ne yapıp yapıp bir çare bulmalıydı. Gönül meselesi ile boğaz meselesi mühim şeylerdir.
Hayatta her vakayı, her hadiseyi, boş günler hazırlar. Bomboş gibi gelen, hiç manasız gibi gözüken.. bir arkadaşa merhaba deyip geçmekle biten o boş günlerimiz..
Hayat yine o ağır ve aktığı belli olmayan halini almıştı. Bozuk bir saat gibi konuşmuyordu.
Sükût. .. Kim der ki bu bütün hazların hazzı değildir?
Sükût... Sükûn ... Oh!
Allah'ım, yarabbim! Ben insanları sevmek için azami gayretimi sarf ediyorum. Fakat niçin...
Bir dinlenirsem bir daha artık kalkamam.
İnsanlar her yerde aynıydı. Hareketli, hırsız, namuslu, iyi, kötü...
Ölüm belki de bir memlekettir.