Ne var ki bu varsayımlar ya da keşifler küçük kabartma ile ilgili hiçbir arkeolojik gerçek sunmuyordu ve Nobert kuşkusuz, bilim çatısı altında olabilecek, başka bir şeyin onu bu kopyaya döndürdüğünün farkındaydı. Onun için asıl soru bu kabartmayı yapan sanatçının Gravida’nın yürüyüş tarzını gerçek hayattan alıp almadığıydı ve antik eserlerden oluşan zengin koleksiyonu bu konuda hiç yardımcı olmuyordu. Sağ ayağının dikey pozisyonu abartılı görünüyordu. Yaptığı tüm yürüyüş deneylerinde hareket eden sol ayağının pozisyonu hep daha alçakta oluyordu. Matematiksel olarak sadece kısa bir süre boyunca yere kırk beş derecelik açıyla duruyordu. Amaca en iyi şekilde hizmet ettiği için bu, yürüme mekanizmasının doğal hali gibi görünüyordu. Bir kez genç anatomist arkadaşının yanında bu soruyu gündeme getirmişti ancak bu bağlamda hiçbir gözlem yapmadığı için kesin bir karara ulaşamadı. Arkadaşının deneyimi kendisininkiyle uyuşuyordu ancak bir kadının yürüyüş tarzının bir adamınkinden farklı olup olmadığını bilmediği için soru cevapsız kaldı.
Wilhelm Hermann Jensen'in 80 sayfalık novellası Gradiva öyle bir kitap ki, yazıldığı dönemde psikanaliz ve edebiyatta adeta bir çığır açar. 1903 yılında yazılan kitabı okuyan 
Carl Gustav Jung,
kitabı Freud'a önerir. Freud kitaptan ve kitaptaki bilinçdışı öğelerden öyle
