Geleceğe Güven Denemeler 1909-1941 Stefan Zweig
Zweig’ın 1909-1941 yılları arasında kaleme aldığı bu denemeler, yazarın dünya görüşünün gelişimine önemli bir ışık tutuyor. I. Dünya Savaşı’na giden süreçten, ölümünden bir yıl önceye kadar geçen zamanda Zweig’ın düşüncelerinin ne tür evrelerden geçtiği, bugün öne çıkan hümanist yönünün nasıl sivrildiği bu yazılarda gözler önüne seriliyor. Geleceğe Güven, yazarı yakından tanıyanlar için şaşırtıcı, yazarla yeni tanışanlar içinse açıklayıcı nitelikte bir kitap.
“Yıldızlarla güneşin tepemizde olduğu andan bu yana dünya hiç böylesine çılgınlaşmamış, insanları böylesine kıyılmamıştır. Birbirinden değişik çıkaryollara inansak da gelelim bir araya. (...) Politik görüşlerimiz ne olursa olsun birleşelim, karşı çıkalım, direnç gösterelim! Gösterelim insanlara bu çılgınlığa yığınların nasıl direndiğini, bir azınlığın dünyamızı nasıl yok ettiğini.”
-
Baskı Tarihi:Temmuz 2011
-
Sayfa Sayısı:170
-
ISBN:9789752898912
-
Çeviri:Ahmet Arpad
-
Yayınevi:Everest Yayınları
-
Kitabın Türü:
Kitaptan 5 Alıntı
Ve onlarca yıl, hayır yüzlerce yıl hakları elinden alınıp baskı altında tutulduğu ve ezildiği için şimdi dünyadaki her türlü baskıya karşı çıkanlara kadınların öncülük edeceği ümit edilir.Kadınlar bütün özgürlük hareketlerinin en iyi avukatları olmalıdır.
Geleceğe Güven, Stefan Zweig
Biz küçüklere, ergin olmayan bizlere, bir zamanlar bütün insanlığın ergin olmadığını, hayvanlar gibi, mağaralarda ateşsiz ve ışıksız yaşadığını ögretmişti. Sonra bize darmadağınık yaşayan o ilkel insan sürülerinden nasıl önce kavimlerin, ardından toplumların oluştuğunu, zamanla ülkelerin kristalleştigini, alevler gibi doğuya ve batıya yayıldığını, kültürlerin uluslar arasında geliştiğini ve bütün dünyayı etkisi altına alıp insanlara aydınlık verdiğini anlatmıştı.
"Zengine verilir, daha da zenginleşsin diye. Fakirin ise elindeki bile alınır." Bu belki iki bin yıllık bir deyiş, fakat günümüzde de çok geçerli. Başarının olduğu yere daha cok başarı akar, para parayı çeker, zenginin, güçlünün peşinden severek giden gönüllüler onlara taparlar. Çünkü bu dünyadaki en gizemli cevher güçtür. Yığınları kolayca inandırır, onları mıknatıs gibi çeker. Hiç kimse sormaz güç nasıl kazanılmış, kimin elinden alınmış diye. Insan sadece ona sahip olduğunda kendi varoluşunun da daha çok değer kazanacağına gözü kapalı inanır.
Ancak başkalarına kin beslemeye ben kin duyuyorum, çünkü bu dindar ve aydın bir insana yakışmayan bir karakter özelliğidir. Bana göre surekli kin duyguları besleyen bir insan zamanla ahlaki değerlerini kısmen de olsa yitirir.
Erkeğin ve evinin kölesi olmaktan henüz kurtulmuş olan kadın, tıpkı erkekler gibi ağır ve yoğun çalışarak bu kez bürodaki işinin kölesi olabilir.Gereksiz fazla kazanç uğruna da eziyetler çekip kendini yıpratabilir.Kadının meslek sahibi olması düşün yanını ne kadar geliştirse de, iş yaşamı ona ne kadar çok özgürlük verse de, fazla ve ağır işler daha önce elde ettiği ruhsal ve ahlaksal açıdan olumlu olan herşeyi elinden alabilir, yaşam zevkini kısıtlıyabilir.
Istila edilmiş topraklarindan kaçıp çoğu Avusturya'ya sığınmış Yahudilerden Rusya'ya dönmeye cesaret edenler aylardır merhametin kuru ekmeğiyle karınlarını doyuruyor. Yahudi milleti Babil Kralı Nabukadnezar' dan ve tapınak yıkımından bu yana böylesine zor bir sınavdan geçmemiştir.
Yoksa Berta Zuckerkandl'ın bir zamanlar söylemiş olduğu gibi bizde " acımanın da değisik basamakları" mı var? Başka ülkelerle toplumlarına duyulan ilgi ve yakınlık " birinci sınıf" ve ikinci sınıf" diye ayrılıyor mu? Belçika' ya acıyıp üzülmelerinin nedeni acaba, sanat ve kültürüyle gurur duyan zengin bir ülke olması mı? Polonya ise fakir bir ülke sayıldığı için mi hiç önemsenmiyor?
