Acı çekmenin tersi olarak nefret, nesne üzerinde kinci bir zaferdir. Aynı zamanda, yansıtmalı özdeşleşme yoluyla ürkütücü kendilik temsili üzerinde de bir zafer kazanılır. Sadistik davranış örüntülerine saplanma üzerinde yoğunlaşan geçmiş acılardan da simgesel bir intikam alınır. Bu şekilde güdülenmiş hastalar, yeniden sadistik nesneler tarafından kendilerine kötü davranılıyormuş gibi algıladıkları için, diğer insanlara sadistçe davranırlar. Bilinçdışı olarak, kurbanlarına sadistçe saldırırken, kendi kendilerinin zulmeden nesneleri haline gelirler. Aynı zamanda hem kurban, hem de fail olmaktan kaçamazlar. Kurban eden olarak, aslında yansıtılmış, reddedilmiş ve zulüm gören kendilikleri olan kurbanları olmadan yaşayamazlar. Kurban olarak da, zulmedene içten içe ve bazen de, gözleyenleri şaşırtacak şekilde, açıktan açığa bağlı kalırlar.
Annenin güvenilmez, aşırı çelişkili davranışları, olasılıkla nefret yelpazesinin psikopatik ucunu pekiştirir. Bu davranışlar, potansiyel olarak iyi nesnenin ihaneti olarak yorumlanır ve böylece öngörülemez ve karşı konulamaz şekilde, nesne kötü hale gelir. İhanet eden bir nesneyle özdeşleşme, tüm nesne ilişkilerinin kinci bir yıkımına götüren yolun başlangıcıdır.
Sayfa 49 - Metis Yayınları, Ötekini Dinlemek Serisi 9, 2. Basım 2010, Nefretin Psikopatolojisi, Travmaya Saplanma