Bu korkunç, tarif edilemez duruma nasıl geldiğimi kendim bile bilmiyorum. Tek bildiğim şey, bir sabah uyandım ve bu seferki her zamanki uyanışlarımdan farklıydı.
...insanı delirtene kadar dönüp duran hep aynı düşüncelerin yavaş yavaş beynini kemirdiğini, seni nasıl bir yaşayan ölüye çevirdiğini kimse kimseye anlatamaz.
Dört aydır elime kitap almamıştım, birbiri ardına nasılmış kelimeleri, satırları, sayfaları, yaprakları görme düşüncesi bile içimi kıpır kıpır etmeye yetmişti.
Sabahtan akşama kadar bir şeyin olmasını beklersin ama olmaz... Olsun, yine beklerim belki bugün olur dersin, yine olmaz! Yalnız başınasındır. Tek başına...
Sabahtan akşama kadar bir şeyin olmasını beklersin ama olmaz... Olsun yine beklerim belki bugün olur dersin, yine olmaz! Yalnız başınasındır. Tek başına...