Rachel Wardın hem okuyucular, hem de eleştirmenler tarafından büyük ilgiyle karşılanan ilk kitabı Sayılar pek çok ödüle aday gösterildi ve belli başlı dillere çevrildi.
Annesinin ölümüyle birlikte Jem eşsiz ama dehşet verici bir yeteneği olduğunu öğrendi: Birinin gözlerinin içine baktığında onun öleceği günü görebiliyordu.
Sıkıntılı geçen yaşamı Örümcek denen çocukla karşılaştıktan sonra biraz daha katlanılabilir olmaya başlamıştı, en azından birlikte Londra'ya gezmeye gittikleri güne dek.
O gün Jem dehşetle çevresindeki insanların hepsinin gözlerinde aynı sayı olduğunu gördü. Korkunç bir şeyler olacaktı...
"Tabii, sorun yok," diye tekrarladım. Ha(la( normal konuşabildiğime inanamıyordum, çünkü içimdeki ses çığlık çığlığa bağırıyordu, inanılmaz bir panik dalgası bütün vücuduma yayılıyordu. Aynı sayı onun da gözlerindeydi. 08122011. Bu insanların hepsine bir şey olacaktı. Bugün. Burada.
Arkamı döndüm, hızla, ha(la( kendi kendine küfür etmekte olan Örümcek'in yanına gittim. "Örümcek, gitmemiz gerek." Beni duymuyordu. Kendi küçük dünyasında tıkılıp kalmıştı sanki. Kolunu kavradım. "Lütfen, dinle beni. Buradan çıkmamız lazım hemen." Sesimdeki korkuyu fark edemiyor mu? Kolunu sıkan elimin nasıl titrediğini de mi anlayamıyor?
Annesinin ölümüyle birlikte Jem eşsiz ama dehşet verici bir yeteneği olduğunu öğrendi: Birinin gözlerinin içine baktığında onun öleceği günü görebiliyordu.
Sıkıntılı geçen yaşamı Örümcek denen çocukla karşılaştıktan sonra biraz daha katlanılabilir olmaya başlamıştı, en azından birlikte Londra'ya gezmeye gittikleri güne dek.
O gün Jem dehşetle çevresindeki insanların hepsinin gözlerinde aynı sayı olduğunu gördü. Korkunç bir şeyler olacaktı...
"Tabii, sorun yok," diye tekrarladım. Ha(la( normal konuşabildiğime inanamıyordum, çünkü içimdeki ses çığlık çığlığa bağırıyordu, inanılmaz bir panik dalgası bütün vücuduma yayılıyordu. Aynı sayı onun da gözlerindeydi. 08122011. Bu insanların hepsine bir şey olacaktı. Bugün. Burada.
Arkamı döndüm, hızla, ha(la( kendi kendine küfür etmekte olan Örümcek'in yanına gittim. "Örümcek, gitmemiz gerek." Beni duymuyordu. Kendi küçük dünyasında tıkılıp kalmıştı sanki. Kolunu kavradım. "Lütfen, dinle beni. Buradan çıkmamız lazım hemen." Sesimdeki korkuyu fark edemiyor mu? Kolunu sıkan elimin nasıl titrediğini de mi anlayamıyor?
Konusu çok etkileyici ve insanı uzun uzun düşünmeye sevk edici. Ancak sadece konusu değil anlatımı da çok güzel. Oldukça akılda kalıcı bir kitap.
Çok güzel bir kitap bence herkes okumalı. Ben daha ikinci kitabını okumadım ama çok güzel olduğunu düşünüyorum onuda gelecek zamanlarda okumayı düşünüyorum.
Kitaptan 2 Alıntı
İnsanlar
İnsanlar beni anlamamakta diretiyor gibi. Kendime ait bir alana ihtiyacım olduğunu kavrayamıyorlar. Bana hep ne yapmam gerektiğini söylüyorlar. Rutinlerin, zorunlulukların, el yıkayıp ödev yapmanın her şeyi mucizevi bir şekilde yoluna koyacağını sanıyorlar. Dünyadan haberleri yok.Sayılar, Rachel Ward (Sayfa 9)
Kendim
Kendimle başbaşa olduğumda, her şey çok daha kolay.
