Seçilmiş Şiirler
Anna AhmatovaEn Eski Seçilmiş Şiirler Sözleri ve Alıntıları
En Eski Seçilmiş Şiirler sözleri ve alıntılarını, en eski Seçilmiş Şiirler kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
taş bir sözcük düşüp parçalandı.
henüz yaşayan göğsümde.
zararı yok ben zaten hazırdım.
gelirim bunun da üstesinden.
başımda işim çok bugün.
belleği sonuna değin öldürmek gerek.
taşlaşması gerek ruhun.
ve yaşamayı yeniden öğrenmek.
işte...yazın hışırdayan sıcak soluğu.
bayram gibi sarıyor pencereyi.
ben çoktan sezmiştim,
bu aydınlık günü ve boş evi.
BALlKÇI
Dirseklerinden aşağı çıplak kolların,
Gözlerinse daha mavi buzdan.
Keskin, ağır kokusunu katranın
Duyuyorsun sanki kendi bronzluğundan.
Ve daima daima düğmeleri açık
Yakasından taşıyor bağrın mavi ceketinin;
Ve balıkçı karıları çığlık çığlık
Kızarıp bozarmada karşında senin.
Kente hamsi satmaya giden
Şu gencecik, körpe kız da öyle,
Dolanıyor geçmiş de kendinden
Akşamları kum birikintisinde.
Kolları güçsüz ve solgun yanakları,
Yorgun bakışları uzaklarda,
Gıdıklıyor sürüdüğü ayaklarını
Çağanozlar kumlarda.
Ama tutmuyor artık bunları
Uzanıp bezgin elleriyle.
Hep daha güçlü akıyor kanı
Kederle yaralı bedeninde.
Bir kamışla içiyorsun sanki ruhumu.
Biliyorum, tadı acı ve baş döndürücü.
Ama yalvarışlarımla bu işkenceyi bozmuyorum.
Ah, benim haftalarla sayılı erincim.
Bitirince söyle. Hiç yanmam
Olmadığına ruhumun yeryüzünde.
Sonatlarımdan birine
Özenle gizlerim seni.
Ah! Nasıl telaşta seslenirsin,
Onarılmaz yanlış bu işlediğin,
Bir anlığına olsa da
Gelip sokuldun yanıma ...
Senin hayalin gizemli yitiştir,
Ölümün sessizliğe yalnızca kurban olduğu.
Taş bir sözcük düştü parçalandı
Henüz yaşayan göğsümde.
Zararı yok, ben zaten hazırdım.
Gelirim bunun da üstesinden.
Başımda işim çok bugün:
Belleği sonuna değin öldürmek gerek,
Taşlaşması gerek ruhun
Ve yaşamayı yeniden öğrenmek.
İşte… Yazın hışırdayan sıcak soluğu
Bayram gibi sarıyor pencereyi.
Ben çoktan sezmiştim bu
Aydınlık günü ve boş evi.
Kuyunun dibinde ak bir taş gibi
İçimde bir anı bilmiyor durmak.
Bu içimin sevincidir ve kederi,
Savaşamıyorum ve istemem de savaşmak.
Yakından bakan herkes, sanırım,
Birden görür gözlerimde bunları.
Hüzünlenir ve düşüncelerle dalgın
izler bu öyküde derin ağrıları.
Bilirim, tanrılar dönüştürdüler
Maddeye insanoğlunu bilinci öldürmeden.
Yaşasın diye hep bu olağanüstü hüzünler
Benim anılarıma dönüştün sen.
İnsanların yakınlığında gizemli bir çizgi var,
Bu çizgiyi aşamaz tutku ve ölesiye sevmek.
Korkunç bir ıssıklıkta varsın birleşsin ağızlar
Ve çatlasın, parça parça dağılsın yürek.
Dostluk da güçsüzdür burada, yılları da
Yüksek mutluluk ateşinin,
Ruh özgürdür ve yabancıdır burada
Ağırkanla bitkinliğine şehvetin.
Çılgındır koşanlar buna erişmek için,
Erişenlerse bir özlemle uğramıştır bozguna.
İşte şimdi aniadın sen, niçin
Çarpmıyor artık yüreğim avuçlarında.