Şehrazat
Ömer AyhanŞehrazat Sözleri ve Alıntıları
Şehrazat sözleri ve alıntılarını, Şehrazat kitap alıntılarını, Şehrazat en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
"İnsanın en baskın özelliği budur. İnsan patolojiktir. Arızasız insan yoktur. Az ya da çok, hepimiz hastayız. Hepimiz!"
Sayfa 135Kitabı okudu
Şu batasıca "canım" hangi arada bağlamından kopup fırlamışsa riyakârca vurgusuyla şarjöre sürülmüş mermiden farksız.
Saçmanın cazibesi insanı nasıl da çarpıveriyor.
Vaatler ve taahhütler, Asaf Onur'un dilinde nicedir hazır kıta.
Kendi kendine konuştu mu ufalayıveriyor dağları taşları ama insanı adım adım delirmeye sürükler bu tiratlar(ın sonu*).
Yok ama Orhan cukkasında para olmadı mı huzuru yan cebine bile koyamaz. Yıllarca bildi eksikliğini, günbegün hırs yaptı. Ben bile alışamadım mı rahata. Oysa daha önemli eksikler var. Aile nedir bilmiyor. Sevgi nedir, ilgi neyin nesidir, bilmez.
Dünyası kararmış kadınlardan ne demeye sevecenlik bekliyoruz, manyak mıyız neyiz?
“Biz harbiden insansak, dünyada kimse, kimsesiz bırakılmamalı. Ama biz insan değiliz. Biz devasa bir soru işaretiyiz.”
Kimselerle konuşmayan adam bende ne buldu, o kalabalıkta neden ben, çözemedim. Belki benim de yalnızlık çektiğimi hissetmiştir, kim bilir? Biz hüzünlü köpekler, birbirimizin kokusunu şıp diye alırız.
Bunu kendim için yapıyorum. Babamdan hayatım boyunca nefret ettim. Zaten babalar bunun için vardır. Ya taparsın onlara yahut nefret edersin (onlardan).
Bu ülke ne biliyor musun, sizin yönettiğiniz pis bir korku filmi. Siz çekiyorsunuz, bizi de zorla oynatıyorsunuz.
Ortada köy, kasaba, taşra diye bir kalmamışken, taşra fi tarihinde İstanbul'a, İzmir'e, Ankara'ya akıp kendi irili ufaklı obalarını kurmuşken hâlâ gözünü taşraya dikip bir sinema yaratmaya çalışan bugünün kafasız yönetmenlerine, kenti anlatamayan bir sürü lüzumsuz adama kaldı meydan.
Bizim en büyük açmazımız nedir bilir misiniz, biz geleceği okuyamayan bir milletiz. Kafaları her türlü üçkâğıda çalışan mebuslarımız var, kendini cidden sokaktaki insandan farklı zanneden ruhen ortalama bir sürü mahallî sanatçımız var ama kâhinlerimiz yok. Mesela sinema sektöründen bir Allah'ın kulu, haydi geçtim, videoyu, DVD'yi, Yeşilçam patlamasından birkaç sene sonra evlerimizi istilâ eden televizyonu bile öngöremedi ve bırakın sanatı, para için bile filmlerine sahip çıkamadı.
Kendimizi dışarı attığımızda bir de baktım havada umulmadık bir sonbahar kasveti ama içeride görüp işittiklerimden sonra zelzele olsa şifa niyetine kabul edecektim. Orada her ne olduysa, Allah'ın işlerinden biri değildi, kâfirce bir şeydi. Zaten insanoğlunda Allah'tan çok şeytan işlemiyor mu? Ben açıkçası bu kanaatteyim. Kendimden bilirim. Ve dünyanın geri kalanından.
Peygamberden söz ederken neredeyse ceketini ilikleyen dini bütünler gibi: Para için çiğ tavuk yenir.