Sinema tarihçiliği başka şeydir, eleştirmenlik başka. Bizim zamanımızda sinema eleştirmenliği aranılan bir cevher değildi. Laf kıtlığında asma budayanlar başköşeye kondu.
Yok ama Orhan cukkasında para olmadı mı huzuru yan cebine bile koyamaz. Yıllarca bildi eksikliğini, günbegün hırs yaptı. Ben bile alışamadım mı rahata. Oysa daha önemli eksikler var. Aile nedir bilmiyor. Sevgi nedir, ilgi neyin nesidir, bilmez.
Kimselerle konuşmayan adam bende ne buldu, o kalabalıkta neden ben, çözemedim. Belki benim de yalnızlık çektiğimi hissetmiştir, kim bilir? Biz hüzünlü köpekler, birbirimizin kokusunu şıp diye alırız.