kitabı 1,5 saatte yerimden neredeyse hiç kalkmadan büyük bir istekle okudum.
ucundan post-modernizmin hissedildiği bir kitap olmasından ötürü “ben hiçbir şey anlamıyorum ya” şeklindeki isyanlarınız normaldir. fakat üzgünüm ki, anlaması en geç olan kişi dahi 30. sayfadan sonra olay örgüsünü tamamen çözmüş bulunacaktır.
bu eser, bir aşk üçgeninin bize aslında gösterilmeyen tarafına şahitlik ettiğimizden, hayatın bazı yerlerinde de bazı şeyleri anlamamızı kolaylaştırabilir.
çünkü burada selin ve elfe’nin sahip olduğu güçlü ve yakın arkadaşlığın ihanetini görüyoruz.
aynı zamanda olaylardan çok iç dünyalara yönelmesi derin izler bırakabilir.
kırmızı bir çaresizlik.
