Ses'in sessizliği, Sus'un ürkekliği, Sinan'ın çizgisi, Serpil'in neşesi, Sur Civan'ın iyilik bekçiliği, Özgür'ün içine kapanık sevgisi, Leyla'nın çaresizliği, Yadigar'ın görmemezden gelip bilemediği..
Öteki denilen ötekileştirilmişlerin, sevilememişlerin, soyutlanmışların, görülmemişlerin dilinden hecelemiş toprağın nidasını Adnan Gerger.
Öteki dediklerimiz bizden olmayanlar mı? Bizden olmak için aynı dili, aynı dini, aynı vatanı mı sahiplenmek gerekiyor?
Dünya vatandaşı, dünya insanı!
Öldürmeden öl,
Severek sevil
Çağlayarak ak
Coşarak durul.
Koş, lakin dinginle!
*Vurucu, yakıcı, sarsıcı!