Evett bugün Maeve Kerrigan serisinin şimdilik son kitabıyla- dokuzuncu kitap yakında geliyor- geldim sizlere. Bu kitabımızın konusu ise; geçen yıllar da iki kadının öldürülmesinden dolayı hapse atılan Leo Stone’nin temyiz başvurusunda bulunması üzerine Maeve ve Derwent’in iki cinayeti de yeniden sorgulamaya başlamaları üzerine kuruluydu. Kurbanları gerçekten yıllar öncesi söylendiği gibi Leo mu öldürmüştü yoksa orta da bir yanlışlık mı vardı?
Kitap sakin gidiyor, evet okumayı bırakmıyorsunuz ama ahım şahım bir ilerleme yok. Son yetmiş seksen sayfa da gazlamaya başlıyor yazar ki bu gazlama da kitabın tüm seyrini değiştiriyor zaten. Katil çok şaşırtmasa bile olayların birbirine bağlanış biçimi efsane güzeldi. Kimse göründüğü gibi değildir ve bazen görünen göründüğü gibidir adlı iki temayı tam olarak anlatıyor bize.
Kitap da en sinir olduğum şey Maeve’nin sürekli Derwent’e atar gider yapması, terslemesi, ona ‘köpek’ çekmesiydi diyebilirim. Derwent’de süt kuzusu gibi hepsini sineye çekiyordu, sabrımı sınadı baya yani Maeve. Derkeeen..
Kitabın sonlarına doğru Maeve’nin kalbinin Derwent’e doğru kanatlanmaya başladığını okumamla kalkıp halay çekmediğim kaldı. Derwent’in giysin diye verdiği tişörtünü koklaması.. ah o ne güzel sahneydi.
Fakat sahnenin ası son bölümde Liv’in konuşmalarıydı. Ona ihanet eden, yanlışlar yapan Rob iken Maeve neden Derwent’e bu kadar öfkeliydi? Bu sorunun cevabını dokuz da umarım alırız. Ve artık öpüşün insafsızlar!
Polisiye? Var. Aşk? Sinir krizi geçirtecek düzeyde var! Ters köşe? Var. Her kitap 10/10 diyemem ama sekiz kitabın en az beş altı tanesi yedi ve üzeri diyebilirim
