Sessizlik Zamanı
Luis Martín-Santos RiberaSessizlik Zamanı Gönderileri
Sessizlik Zamanı kitaplarını, Sessizlik Zamanı sözleri ve alıntılarını, Sessizlik Zamanı yazarlarını, Sessizlik Zamanı yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Bir sinek gibi yarı aralanmış bir çiçeğin içine düşüp bacakları orada yapışıp kalmamalı.
Sayfa 98
Bu noktaya gelince gülmek gerekir, çünkü –en aptal insan için bile– dünyanın, kötü olmakla kalmayıp, aynı zamanda bir çırpıda düzeltilemeyeceği de apaçıktır. Öyleyse gülelim.
Sayfa 71
Tanrım, her yerde aynı insanoğlu değilmiş gibi! İçgüdüleri bakımından en ilkel hayvanlardan her zaman daha aşağılık, ve uygarlıkları anlayan düşünürlerin kendisinden çıktığı düşüncesiyle sürekli daha üstün.
Sayfa 35
Yaşam kimi zaman çetindir, sağlam yapılı köy insanları, dolaşmasını ya da elleri kollarıyla hareket etmesini ya da hiçbir neden yokken alık alık gülmesini ya da havanın güneşli ya da göğün açık olması gibi sudan nedenlerle zevkten dört köşe olmasını iyi bilirler.
Sayfa 22
.....bu sayede insan soyu hiçbir zaman yitip gitmez, kent de bunun için vardır (insanoğlunun hiçbir zaman yitip gitmemesi için); her köşesi gelişmiş bir kayıp bürosu olan bu kentte insanoğlu acı çekebilir, ölebilir, ama istese bile yitip gitmez; çünkü bin, on bin, yüz bin çift göz onu sınıflandırır ve yerine yerleştirir, onu tanır ve kucaklar, ona bir kimlik verir ve onu kurtarır; tam yitip gittiğini sandığı anda kendi doğal yerinde bulunmasını sağlar; cezaevinde, kimsesizler yurdunda, karakolda, akıl hastanesinde, acil servis ameliyathanesinde; insanoğlu artık –buralarda– halktan değildir; ey insanoğlu sen halktan biri gibi görülmezsin, herhangi bir kimse çıkıp senin halktan biri olduğunu, halktan gelen biri olmasaydın bunun daha iyi olacağını, söyleyebilir; ey insanoğlu çünkü sen halktan birisin.
Başladığım şeyi bitiremiyorum.
İnsan insanın kurdu mu?
Bu unutulmuş aşkın bütün benliğini tutkuyla kapladığını duyumsadı.
Herkes kendi dengiyle, davul bile dengi dengine.
Düşünmemeli. Olup bitmiş bir şeyi niçin dert etmeli. Bir insanın yaptığı yanlışları başka bir zaman gözden geçirmeye çalışmasının bir yararı yok. Her insan yanlış yapar. Her insan aldanır. Her insan ya karışık ya da doğru yoldan kendi felaketine gider.
Hiçbir şey yapamıyorum; sonra yanılmamalıyım da. Yanlış hiçbir karar almamalıyım. Kötü hiçbir şey yapmamış olurum. Yanılgıya düşmem. Kendi kendime zarar vermemiş olurum. Aslında rahat olmalı. Artık hiçbir şey olmaz. Olacaklara yön vermek benim elimde değil? Beni dışarı dehleyecekleri ana dek buradayım ve çıkmak için hiçbir şey yapamam.
Kendim için hiçbir şey yapamam.
Hiçbir şey bilmeyen mutsuzun, zavallının biriyim ben.