İlk kez 1961’de, Franco rejiminin katı sansürünce budanmış, tanınmaz hale getirilmiş olarak yayımlanan “Sessizlik Zamanı”, içsavaşın kesintiye uğrattığı İspanyol romanını bir yandan geleneğe, bir yandan da modern Avrupa yazınına bağlayan bir yapıttır.
Luis Martin-Santos (1924-1964), ancak Franco’nun ölümünden sonra eksiksiz yayımlanabilen “Sessizlik Zamanı”nda 1949’da İspanya’yı anlatır. Ele aldığı konular, o dönemin başka İspanyol yazarlarının işlediklerinden farklı değildir: yoksulluk, acımasızlık, sevgisizlik, kardeş kavgası, ahlakın çöküşü, bilimin küçümsenişi… Ama dil, biçem ve perspektif yepyeni, denenmemiştir: gerçeklerle ve kullananla arasında uyum aranmayan bir dil, yeni yeni sözcükler, içkonuşmalar, tekrarlar, eğretilemeler, şiirsel ve çok sesli bir anlatım…
Bugün için eşsiz, belki de bir daha benzeri yazılamayacak bir yapıt olarak nitelenen “Sessizlik Zamanı”, sadece Luis Martin-Santos’un değil, İspanyol yazınının da modern-klasik başyapıtlarından biridir.
