Tezer özlü ile keşfettiğim bir kitap , okurken sanki tezeri okuyordum.
Ölüm , hiçlik , geceleri uykusuzluk çekmesi tezerde gördüğüm cümlelerdi çoğu ...otobiyografi oluşu beni kitaba bağladı dilinin sadeliği , akışkanlığı kaleminin vicdanlara dokunması derinlere işlemesi kendinden parçaları değil tümleri bulman, psikolojinin derinliklerinde yüzmesi tıpkı Tezer gibi ...cinsel yaşantısıyla ilgili itirafları , bu yaşantıyla ilgili cesaret göstermesi ve bu isteklerinin muayyen bir haddi aşması yazarın özgün olmasına vesile olmuş ..bir çok cümlesinden çok etkilendim bunlardan bir kaçını paylaşacağım sizlere :)
"Yazdığımı sandım ama hiç yazmadım , sevdiğimi sandım ama hiç sevmedim , kapalı bir kapı önünde beklemekten başka bir şey yapmadım ."
“Gündüz daha az korku duyuyordum , ölüm de o denli kötü görünmüyordu yüzüme ..”
