Sevgilinin Geciken Ölümü
Murat GülsoySevgilinin Geciken Ölümü Sözleri ve Alıntıları
Sevgilinin Geciken Ölümü sözleri ve alıntılarını, Sevgilinin Geciken Ölümü kitap alıntılarını, Sevgilinin Geciken Ölümü en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Şu yeryüzünde her şey bizim uydurduğumuz hikâyelerden ibaret. Ne yazık ki bir süre sonra bu hikâyelerin sınırları içinde yaşamayı seçiyoruz. Belki de kendimizi bu şekilde güvende hissediyoruz.
İnsanlar ancak kendi bedenleri ve ruhları üzerinde açılan yaraların acısını gerçekten hissederler. İnsanlar ancak kendi küçük dünyalarındaki işaretleri algılayabilirler.
İnsanlar kendi hikâyeleriyle, kendi hayatlarıyla sınırlıdır.
Yaşarken öğrendiğim bir şey var. Bazı şeyler olmamış gibi davranma!
Ne kadar zavallı bir öğreti.
Uyku ölümün kız kardeşidir.
"Uyku ölümün kız kardeşidir; ikisi için de hiçbir savunması yoktur insanın. Nasıl ki ölüm meleği gülünç orağı ile karşısına dikildiğinde ona teslim olmak zorundaysa zavallı ruh, her gece uykuya da öylece boynunu uzatır."
Sayfa 41 - Can YayınlarıKitabı okudu
Hayat anlattıkça yaşanan ve anlam kazanan bir hikâyeydi.
Umutsuzluk henüz tanıdık bir duygu değildi: Çevresindeki her şeyi naylon bir filmle sımsıkı saran bir duygu. Geleceksizliğin hava sızdırmaz örtüsünün altında bozulmadan, değişmeden, yaşamadan bekliyorlardı bu evde. Cem, Serap ve eşyalar. Belki de bu yüzden tozlanmıyorlardı. Toz...
Sayfa 137
"Ölüm bir süreçtir, bizi tanıyan son kişi öldüğünde tamamlanan bir süreç."
Sayfa 36 - Can YayınlarıKitabı okudu
Ölüm bir süreçtir, bizi tanıyan son kişi öldüğünde tamamlanan bir süreç.
Sayfa 40Kitabı okudu
Birazdan ne yapacağını biliyordu. Balkona çıkıp sigara içecekti. Ne yapacağını biliyor olmak, insanı rahatlatıyordu.
Sayfa 162 - Can YayınlarıKitabı okudu
İnsanlar ancak kendi bedenleri ve ruhları üzerinde açılan yaraların acısını gerçekten hissederler.
"Her şeyin bir tek şey olduğunu biliyoruz ama neden görmezden geliyoruz?
Sayfa 181 - Can YayınlarıKitabı okudu
Okul bittikten sonra kendimi bir anda boşlukta buldum. Çevreme baktım. Herkes bir yerlere koşturmaya başlamıştı bile. Kalpağı bir yere atmak için... (Şimdi içinden 'kapağı' diye düzeltiyorsundur, benim obsesif ustam.) En paspal ve aklı havada görünenlerimiz bile bir gecede değişmiş gibiydiler.
Sayfa 135
Artık kime ait olduğu belirsizleşmiş olan ses sustu. Tüm söylenen sözler geri gelmeyenlerin âlemine karışarak yok oldu.
Berzah'takiler için hatırlanması güç bir rüyadan ibaret olan gerçeklik, meçhul yaratıcının zihninde acının ve kederin ipliğiyle örülmeye devam ediyordu.
Sayfa 199