Karras'ın mantığının daha temelinde Tanrı'nın sessizliği vardı. Dünya kötülüğün olduğu bir yerdi; kötülüğün büyük bölümü de şüpheden, iyi niyetli fakat gerçekten aklı karışık insanlardan kaynaklanıyordu. Makul bir Tanrı bunu sona erdirmeyi reddeder miydi? Sonunda kendini göstermez miydi? Konuşmamazlık eder miydi?
Sayfa 60