Schopenhaer'un İsteme ve Tasarım Olarak Dünya kitabındaki şu satırları yazmam yeterli olacaktır. "Yürüyüşümüzün sürekli durdurulan bir düşme olduğunu kabul etmemiz gerektiği gibi gövdemizin yaşamının da sürekli durdurulan bir ölme, hep ertelenen bir ölüm olduğunu kabul etmeliyiz."
Yürüyüşüm durdurulan bir düşüşe, yaşamım ise ertelenmiş bir ölüme benziyor gerçekten de.