Dünya rahat yeri değildir. İnsan tam istirâhati bulamaz.
Şâyet, dört başımı mâmur ettim, her şeyim tamam oldu, diyecek hâle gelse dahi, en beklemediği bir zamanda o sevdiği şeylerden koparılarak ayrılır.
Ya ölüm, ya iflâs, ya hastalık veya herhangi bir sebeple vefâsız dünyânın vefâsız varlıklarını kaybeder.