Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.31
Sokakta
Bahaeddin ÖzkişiDüşük Puanlı Sokakta Yorumları ve İncelemeleri
Düşük Puanlı Sokakta sözleri ve alıntılarını, düşük puanlı Sokakta kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Puan
8.110 üzerinden
“Ne ölen ne de öldüren önemliydi bu hikâyede.”
Polisiye bir kitap gibi gözükse de aslında bir cinayetin etrafında Doğu-Batı çatışmasını anlatıyor. Soluk soluğa okunacak cinsten değil ancak yazarın üslubu akıcı. Başlangıçta kitap pek sarmadı. ‘Bu ne be’ demeye kalmadan olay bambaşka bir boyuta kaydı. Sokakta geçen olaylar çok da kayda değer değil ama verdiği mesaj önemliydi.
Kitap zevkine güvendiğim değerli bir kardeşimin tavsiyesiydi. Biraz araştırınca yazarın Peyami Safa roman yarışmasında başarı ödülü almış bir eseri olduğunu ve ayrıca Ahmet Hamdi Tanpınar’ın sohbetleri esnasında kendisine, ‘Devam et evladım. Sen on tane Sait Faik edersin’ demesi okumamda etkili oldu.
Kitapta polisiye kurgu üzerinden toplumsal derin bir konu işlenmiş. Şehrin sokaklarından birinde yaşlı bir kadın öldürülür. Ölünün vücudu yirmi yerinden delil deşik edilmiştir. Yaşlı kadının küçük oğlu, katilin ONLAR olduğunu söylemektedir. Olayı çözmek için bir komiser tayin edilir. Gerisini okumanızı tavsiye ederim. Kitabın içeriğinde cinayet mistisizm, tarih, felsefe, sosyoloji her şey var.
Şu maddi dünyamızda oldukça uçuk görünecek kadar uzak şeylerden bahsedip manevi alemle bağımızı güçlendirme meselesini kendine dert edinmiş bir roman, aslında bana kalırsa bir hikaye. Avrupa kültürünün işgal ettiği zihinler için yabancı bir hikaye. Cinlerin yani yazarın şöyleyişiyle ONLARIN hayatımıza olan etkisinin hikayesi. Hikaye diyorum çünkü bazı anlatıların gerçek olmasını şu an algılayamıyorum. Sanırım dünya hayatına fazla kapılmaktan ileri geliyor.
Kısa hızlı okunan ama üzerinde kesinlikle tefekkür edilmesi gereken bir kitap. Konusu itibariyle okurken beni biraz korkutsa da kendi inanç gerçeklerimizden uzaklaşarak kendimize yabancılaşmamız konusunda yazara üzülerek katılıyorum. Kitapta bu güzel bir örnekle anlatılmış: bir kavak dalına kök salan asmada yetişen üzümlerin dış görünüşü toprakta yetişen asmanın üzümlerinden daha güzel ve parlak olsa da yenilemeyecek durumdadır ve tadı acıdır. Tüm ürpertici sayfalara rağmen kitap ben de sıcak bir duygu bıraktı, içerisindeki naif insanlardan ötürü sanırım.
Edebiyat kumaşı sağlam, üslup ilgi çekici, Konu, değişen ve gelişen toplumla gelenekçi toplum arasındaki çatışmayı anlatmaya çalışır.
Gelişen değişen toplumların tek gayesi metadan çok pay almaktır. Bu yüzden insani değerleri önemsemez. Yaşamında da kazalar, belalar, cinayetler yanlışlar eksik olmaz.
Doğunun gelenekçi dinsel toplumları batının bu maddi amaçları yüzünden yapılan hatalar önünde bir settir.
Yazar, dünya üzerindeki bu ideoloji çatışmalarını sokağa indirger ve sokakta yaşayan sakinlerine yükler.
Olay örgüsü sokakta işlenen bir cinayetle başlar, değişim ve tutuculuk çarpışmasıyla sürer gider. Sonuç değişim ve gelişimin mutlak kötülüğüyle noktalanır.
* Yorumum: Her değişim ve gelişmenin kötü, insanlığa zararlı olduğunu söylemek mümkün değildir. Ülkemizin laik bir Cumhuriyetle yönetilmesi, gelişmeye, değişmeye ve dinsel yaşama ortam sağlaması açısından çok önemlidir.
3-4 ay önce okumuştum incelemek şimdi aklıma geldi kitabın yarısına geldiğimde bırakmaya karar vermiştim sonra bir şekilde kitap sardı bi anda bitirmişim. Yaşlı bir kadının vücudu yirmi yerinden delil deşik edilmiştir. Yaşlı kadının küçük oğlu, katilin ONLAR olduğunu söylemektedir.cinayet yerine bir komiser teyin edilir ve olayı çözmeye çalışır. Tavsiye edilir 144 sayfalık kitap bir gün de biter zaten
SOKAKTA / Bahaeddin Özkişi (1975)
Kitap 1975'te Peyami Safa Roman Yarışmasında Başarı Ödülü'nü almış. Ayrıca Milli Eğitim Bakanlığı’nın #100TemelEser listesinde yer alıyor. Mühim göstergeler bunlar.
Tarihi bir mahallede yaşanan cinayetten sonra suçluyu bulma gayretleri sırasında yaşanan olaylar ele alınıyor kitapta. Din, kültür, cin, şeytan (adı konulmamış ama satanizm) gibi sözcükler kendine sıkça yer buluyor eserde. Hem bir polisiye roman hem de bir sosyoloji eseri gibi.
Yazarın hayata bakışına vâkıf değilim. Ama milli ve manevi değerlerin erozyonuna tepki amacıyla böyle bir eser kaleme aldığı hemen her cümlesinden anlaşılıyor. Geleneksel değerler ile yenilikçi değerler arasındaki çatışma polisiye bir olay üzerinden ele alınmış. Sürekli bir Batı, Avrupa ve modernizm yergisi söz konusu. Batı, kitapta şeytanla özdeşleştirilmiş gibi.
Yazar, tarafsız kalmamış; kitabın sonunda uzun bir tiratla niçin, hangi tarafta olduğunu da izah etmiş. Dayanamamış, liberalizme ve sosyalizme de bir miktar giydirmiş. Liberalizme giydirmese iyiydi:)
Hiç değilse nostaljik mahalle kültürünü anımsamak için okunabilir.
Yazım dili hikâye akışı bana Ahmet Ümit'i anımsattı, mahalleyi sokağı betimlemeleri sonra olay örgüsü sanki Ahmet Ümit romanı okuyor gibiydim bu aşamaya kadar ilk kez okuduğum Bahaeddin Özkişi'yi sevdim ama tabi işin bir ama kısmı var, oda şu ki çok fazla mistik hava vardı romanda hani mantık silsilesi dışına kayılıyor fazlaca fantastik bir roman gibi ilerlemeye başlıyor alttan alta yazar vermek istediği hissiyatı veriyor elbette bu yönlerini çok beğendim ama cinler, büyüler derken bu mistiklikten bütün bir kitap boyunca polisiye roman havasıda olduğu için akıl oyunları olarak yordum finalde çıkılır bir mantığa olay örgüsü oturtulur diye bekledim. Bütün hikâye boyunca ama olmadı final yoktu hikâye yarım kalıyordu bu aslında hoşuma gider benim filmlerde sürekli mutlu son hoş bir şey değildir buruk bir final arada istiyor insan, fakat bu kitapta bence fantastik şeylerden hoşlanmayan benim gibi insanlar için mantık silsilesinde bir final yakışırdı tabi bu benim şahsi tercihimden gelen bir eleştiri onunda farkındayım. Genele yayılacak bir eleştiri yapmak gerekirse oda diyalogların yazım şekli sanırım burada da kitabın editörünü suçlamalıyım, gerçekten rezâlet derecedeydi. Doğru düzgün noktalama işareti yok iki karakter karşılıklı diyalog içinde ama dümdüz tek paragraf metin olarak yazılmış hangi cümleyi hangi karakter söylüyor heleki 3 kişilik diyaloglarda felan cidden anlamak için okumanızın yavaşlaması gerekiyor kaptırıp hikâyeye hızımı almışken frenlenmek hiç hoş değil, gözde yoruyor ayrıca.
'ONLAR'IN CiNAYETi
Bahaeddin Özkişi, bu romanı 1975 yılında yazmıştır. Roman hem 100 Temel Eserden biridir, hem de Peyami Safa Roman Yarışması Ödülü almış bir kitaptır.Kitap, bir sokağın dilinden yaşanmış olan bir cinayetin anlatımıdır.Kitabın içerisinde Onlar adı altında adlandırılan Şeytan ve Cin ögeleri de mevcuttur.Kitap, değer ve inançların yok oluşunu anlatır.Kitabın başkahramı bir komiserdir.Bu komiser cinayetin yaşandığı ve 20 yerinden bıçaklanmış bir kadının cinayeti araştırmak için eskiden yaşandığı sokağa giderek cinayeti çözmeye çalışır.Baş şüpheli küçüklük arkadaşı olan psikolojik sorunları olduğuna inanılan biridir.Bu şüpheli aynı zamanda da ölen kadının oğludur.Bu süreç içerisinde sürekli geçmişe bir gel git yaşar komiser.Eski sokağı hatırlar, anıları tazeler ve sokaktaki eski tanıdığı kişilere cinayetle ilgili bildiklerini sorar.Kitapta sürekli cinayetin Onlar(Şeytan ve Cin) tarafından yapıldığı dile getirilir.Sokaktaki her gittiği kapıda bu muhabbet sık sık geçer.Kitabın ilerleyen yerlerinde yazar, arkadaşı olan cinayet şüphelisini bir şekilde temize çıkarır ve asıl katilin kim olduğunu araştırmak komisere kalır.Kitap, gizemli bir kitap.Enteresan bir konu.Kitapta yazarın anlatımı çok özel ve okuması keyifli.Sıkılma çok sık yaşanmıyor ve kitabın sonu belli belirsiz bitiyor.Cinayet romanları sevenler zevk alır gibi geliyor.Kitaba puanım 8.