Nobelli yazar Peter Handke ile tanışma kitabım ‘Solak Kadın’ yalnız kalmayı talep eden bir kadının bu isteğinden sonra hayatındaki birkaç günü okuyoruz. Kitabın ismi, kitabın içinde geçen bir şarkıdan geliyor bu ismi toplumda azınlıkta olan farklı olana bir gönderme gibi okudum ben. Çünkü böyle ataerkil toplum normlarının olduğu, evli bir kadının yalnızlık talebinin hoş karşılanmayacağı kültürel kodların bulunduğu ve çevre dedikodularının hemen dibinde bitebileceği bir atmosferde bu isteği dile getirebilmek pek tabii sizi azınlık yapıyor.
İçeriğe gelecek olursam; başkarakterimiz aldığı bu yalnızlık kararının sorumluluklarıyla, yeni hayatın getirileriyle uğraşırken bir yandan da çevresindeki insanların değişen tutumlarını göğüslemek durumunda kalıyor. Karakterin nasıl bu noktaya geldiğini, bu karardan önceki süreci bilmiyoruz hatta bu birkaç günlük süreçten sonrasının da belirsizliği korunarak kitabı bitirmeyi seçmiş yazar. Dolayısıyla hakkında çok da fazla bir şey bilmediğimiz kadın karakterimizin hayatından ,öncesi-sonrası açısından, son derece muğlak bir kesit okuyoruz. Buna ek olarak kadın karakterimizin de kafası karışık aslında. Dolayısıyla metinde netlik ve karakter derinliğine dair bir şey bulmak zor. Bu anlamda kitabı zayıf bulduğumu ve içselleştiremediğimi söylemek zorundayım.
Hem arka kapak hem de kitap sonu Goethe alıntısından da çıkarımla diyebilirim ki kitap, bizi diğerlerinden aykırı gösteren normların dışına çıkartan tüm kararlarımızın olağanlığı ve yaşanabilirliği için bir yüreklendirme, çoğu kez korkutucu gelseler ve bizi caydıracak tonla bahaneye sahip olsak bile. Keyifli okumalar!
