Solaris
Stanislaw LemEn Yeni Solaris Sözleri ve Alıntıları
En Yeni Solaris sözleri ve alıntılarını, en yeni Solaris kitap alıntılarını, etkileyici sözleri 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.''Etik nedenlerden dolayı bir ateistim. Bir yaratıcıyı, yaratısından tanıyacağınızı düşünüyorum. Dünya bana öyle acı verici bir şekilde birleştirilmiş gibi geliyor ki onun birisi tarafından kasıtlı bir şekilde yaratıldığını düşünmektense, herhangi biri tarafından yaratılmadığını düşünmeyi yeğlerim.”
İletişim Yayınları
Son hafta boyunca öyle olağan biçimde davranmıştım ki Snow da beni kaygılı gözlerle izlemeyi bırakmıştı.Yüzeye bakılırsa huzurluydum:Ama için için, aslında kendimde kabul etmeksizin,bir şey bekliyordum.
Onun(Rheya'nın) dönüşünü mü? Bunu nasıl bekliyor olabilirdim?
Hepimiz biliyorduk ki maddesel yaratıklardık bizler,fizyoloji ve fizik yasalarına bağlıydık,bütün duygularımız bir araya gelse de o yasaları yenmeye yetmezdi güçleri.
Yapabileceğimiz tek şey o yasalardan tiksinmekti.
Sayfa 236 - İletişim
İnsan ancak kendi beyniyle düşünebilirdi,kendi iç süreçlerinin işleyişini sınamak üzere kimse kendinin dışına çıkamazdı.
''Sessizlik ne denli umut verici olursa sonuç da o denli korkunç oluyor.''
Karanlıkta birileri vardı şimdi. Ayak sesleri duyuyordum.Üstümde bir şey yığılıyordu.Durmadan yükseliyor, sonsuza dek yükseliyordu. Yarıp geçmişti beni gece. Beni elde etmiş, sarmış, içime işlemişti, asla dokunamadığımız,gerçekliği olmayan gece.Taşlaşmış, solumaz olmuştum, soluyacak hava yoktu.Yüreğimin atışını adeta uzaktan duyuyordum.Kalan gücümü topladım, bütün sinirlerini verdim,ölümü beklemeye başladım. Bekledim,bekledim...sanki durmaksızın ufalıyordum,görünmez gök, bulutsuz,yıldızsız, hiçbir şeysiz bir uzayın biçimdışı,ufukötesi uçsuz bucaksızlığı gerisin geri çekiliyor,genleşiyor,çevremde durmadan büyüyordu.Sürüne sürüne yataktan inmeye çalıştım, ama ne yatağı, kapkaranlık örtünün altında yalnızca boşluk vardı. Ellerimi yüzüme bastırdım.Ne elim ne parmaklarım vardı artık.
Haykırmak istiyordum..
Sayfa 106 - İletişim
İçinden haykırmak gelirken gülümsemek, kafanı duvarlara çarpmak isterken güler yüzlü görünmek... Bu da kendine ihanet sayılmaz mı?