Son İnsan
Maurice BlanchotSözler ve Alıntılar
“Acı çekmekten korkmuyorum, yapamam, beceremem.”
Sayfa 64Kitabı okudu
Yakın olan, yabancı olandan daha çok korkuturdu beni.
Sayfa 75
“Niçin benim hala durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?”
Bize çok hafif gelen önemsiz düşüncelerin sende öyle olmadıkları kesin ve sen, onların ne unutuş, ne de hatıra veren o harikulade saçılmalarından acı çekiyorsun. Senin için ne yapabilirim? Senin için anı nasıl daha kolaylaştırabilirim? Benim için artık önemli olmayan, sende sürüp giden nedir?
Sayfa 91
Niçin benim hala durduğum ve kendimi bağlı hissettiğim bir yer gibisin?
Adam konuşabilmeyi aşağı yukarı bu dönemde bıraktı.
Her şeyi tutkuyla dinleyen birinin yanında yaşanabilir mi? Bu sizi yıpratır, yakar, insan biraz ilgisizlik bekler; unutma aranır; şu bir gerçek ki unutma hep oradaydı: sürekli, hiç durmadan konuşulması gereken yer, unutmanın tutkulu derinliğinin önüydü.
PK