“Sanki zaman tatile çıkmış gibiydi.”
Filmini çekseler şahane bir film olurdu ya da uzun soluklu bir dizinin final bölümü de güzel olurdu diyebileceğim bir roman okudum. Sarah Jio sevenler boşuna sevmiyorlar, kadın seni mutsuz etmiyor romanlarında. Seni alıyor bambaşka hayallerde olabilecek diyarlara götürüyor. Hayal ülkende oldukça da keyifli vakit geçirtiyor sana. Ağır romanlardan sonra özellikle kendisini tercih ediyorum. Çünkü yormayan, akıp giden, naif bir anlatımı var. Kimileri buna basitlik diyebilir ama bence sadelik daha hoş bir kavram olur diyebilirim.
Bu romanında da bizi 1940lı yılların İngiltere’sinde bir malikaneye götürüyor. Geçmiş ve gelecek arasında ilerleyen kitapta iki kadın karakter var. Bu iki kadın arasında nasıl bir köprü kurulacak peki? Yazar bir şekilde Addison ve Flora’nın hikayelerini birbirine bağlayacak. Hem de bunu kamelya çiçeği üzerinden yapacak. Ama nasıl? Hoş vakit geçirmek istiyorsanız bu güzel kitabı sizlere içim rahat şekilde öneriyorum. Keyifli okumalar ️
#alıntı
Nefret kanser gibi bir şey. Kalbi kemiriyor.
Son Kamelya, Sarah Jio