"Elini çekti ama gözlerini çekmedi. Bakışları beni içine alan, içinde kaybeden, yok eden bir orman gibiydi. Kayboluşumu sevdiriyordu bana. Yok oluşumu. İçimi alıp evrene saçıyordu, beni bende bırakmıyordu ve aynı anda hem her yanımı koyu bir yas bağlarken hem yüreğime bahar geliyordu."
Sayfa 250 - Agapi