Sonra Ağlarım
İklim DoraSonra Ağlarım Sözleri ve Alıntıları
Sonra Ağlarım sözleri ve alıntılarını, Sonra Ağlarım kitap alıntılarını, Sonra Ağlarım en etkileyici cümleleri ve paragragları 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.Her İnsanın Göğüs Kafesinde Bir 'hava yastığı' Vardır.
Yorgunum...
Gönlüm yorgun, ruhum yorgun, bedenim yorgun.
Kırgınım. Yorgunum...
Bir acı kahve içimlik zamanda sanki boşa geçti yıllar.
Kızgınım. Yorgunum...
Dorlion YayınlarıKitabı okudu
Yorgunum... İklim Dora
Yorgunum…
Gönlüm yorgun, ruhum yorgun, bedenim yorgun. Kırgınım.
Yorgunum…
Bir acı kahve içimlik zamanda sanki boşa geçti yıllar. Kızgınım. Yorgunum…
Ruhum bedenime fazla, bedenim ayaklarıma ağır, ayaklarım ise isyanda. Şaşkınım.
Yorgunum…
Duyulmayanı duydum, görülmeyeni gördüm, bilinmeyeni bildim, söylenmeyeni dinledim. Doluyum.
Yorgunum…
Kaç yüz bin tel saç var kafamdan attığım, kaç milyar nöron saklı beynimde öldürdüğüm, kaç yıl daha yaşarım bu hayatta diye düşündüğüm zamanlarda saklı endişelerim. Küskünüm.
Yorgunum…
Ömrümden çalan sıkıntılarımdan, beynimi yiyen kuruntularımdan ve boğulmamak için çırpınışlarımdan izler kaldı yüreğimde. Pişmanım. Yorgunum…
Ömrüme hayat, hayatıma zehir katanlarım ve kalbi benimle bir atanlarım vardı. Şanslıyım.
Yorgunum…
Sonsuza uzanan ellerim ve uzaklara bakan gözlerimle, sonsuzluğa ulaşmaktır dileğim. Sabırsızım.
Yorgunum…
Yaşayamadıklarımla ya da yaşatamadıklarımla kaç küsur mevsim geçti ömrümden? Anlayamadım.
Yorgunum…
Aynaya bakmaktan, gülümsemeye çalışmaktan, iyi olmaya uğraşmaktan vazgeçiyorum. Sıkıldım.
Yorgunum diyorum yahu…
Öylece ve sadece yorgunum.
DorlionKitabı okudu
İçi çürümüş insanları, sözcüklerinin kokusundan tanıyabilirsiniz. Onların ruhları apse yapmıştır. İyileşmelerinin tek çaresi ise; ruhlarını bedenlerinden çekip almaktır.
Kadın...
Sen, yaratılmışların en özelisin; ‘İnsan’sın!
Sen, insanların en özelisin; ‘Kadın’sın!
Kendini Sev ve Koru!
Kendini tanı. Kendine itiraf et.
Çünkü; kendini sevmek ve korumak zorundasın!
Kendini sev ve say. Sen kendini sevmezsen, sevilmeyi de bekleme. Sen kendine saygı duymazsan, sayılmayı da bekleme.
Kendini seven ve kendiyle barışan insan, diğer insanları da sever.
Güzellikleri ve güzel insan olmayı seç. O zaman, çok “güzel” bir kadın olacaksın.
Sevgiyle…
İklim´in Dora´n
DorlionKitabı okudu
Biterken bölümünden...
Kendinde yok iken senin yokluğuna üzülüp çoğalan ve çoğaltmaya uğraşan, kendi hiçbir şey istemezken senin ‘hiçbir şey’ ini ‘her şey’ e çevirmeye çalışan, kendi karanlıkta olduğu halde senin yolunu aydınlatmak için çabalayan insanlar da var?!
Hem de tahmin ettiğinden, hayal ettiğinden daha çok. Ve daha da ‘çok’ olacak!
DorlionKitabı okudu
Bir yerden sonra hiçbir şey hissetmemeye başlamıştım. Gerçi canım yanıyordu ama anlayamadığım bir şekilde duyarsızlaşmıştım. Gözümün önünden neler geçmedi ki? Derin burada olmadığı için binlerce kere şükrettim. O dayanamazdı çünkü. Minicikti, narindi. Çok incinirdi. Ona bir şey olmadığı için şanslıydım. Evet… Onun acısını yaşamak daha zor olurdu. O yüzden şanslıydım. Bedenim zaman geçince iyileşirdi nasılsa. Ruhum? Belki… Zaman neleri iyileştirmiyor ki… O da onarırdı kendini gün geçtikçe. Fakat canından çok sevdiğin birinin acısını iyileştirmek zor olsa gerekti. Şanslıydım. Ölmemiştim. Daha da iyi olacaktım gün geçtikçe. Olmalıydım. Mecburdum. Yoksa nasıl intikam alabilirdim başka türlü. Güçlenmeli, ayakta ve hayatta kalmalıydım. Teker teker ödetmeliydim bana yaşattıklarını. Kimseye söyleyemezdim. Polise gidemezdim. Uğraşamazdım senelerce mahkemelerde. Çok zengin insanlardı. Parayla her işlerini
gören insanlardı. Korktum bir an evvel ceza almazlarsa diye. Cezalandırılmaları gerekliydi. Sesleri, sözleri, hisleri ne kadar pis ne kadar iltihaplı ne kadar irinliydi. Duyabildiklerim midemi
bulandırıyordu. İçleri çürümüştü belli ki; ve İçi çürümüş insanları, sözcüklerinin kokusundan tanıyabilirsiniz. Onların ruhları apse yapmıştır ve iyileşmelerinin tek çaresi ise; ruhlarını bedenlerinden çekip almaktır. Ben de öyle yapacaktım. Geç de olsa tanıdığım,
gerçek yüzünü merhametsizce gösteren bu insanların ruhlarını bedenlerinden çekip alacaktım! Karar verilmiştir!
DorlionKitabı okudu
Biterken bölümünden...
Şükret!
Şükretmek; başkasının eksiğini görüp kendi haline sevinmek demek değildir. Başkasının hayatı ya da yaşadıkları ile kendinin kini kıyaslamak demek değildir.
Şükretmek; sabretmek ve fakat daha iyiye ulaşmak için az metmektir. Elinde olanla yetinip durumunu kabul etmek ve fakat hakkın olanı elde etmek için çaba sarf etmektir.
Şükretmek; gerçekleri kabul etmek ve fakat hayallerine ulaş mak için çalışmaktır.
Şükretmek; teşekkür etmektir. Az veya çok, sahip oldukların için teşekkür ettikçe daha mutlu olmaktır. Ve böylece huzuru bulmaktır.
Kimseden hayır bekleme, kendi işini kendin yap. Kimseye boyun eğme, minnet etme. Hakkını savun, aklını koru!
Biliyorum çok zor ama hayatını sev!
İyi düşün, iyi ol ve iyi kal...
DorlionKitabı okudu
Hepsi benim yüzümden oldu... Gerçi ben böyle düşününce, bana hep bunun 'kader' olduğunu hatırlatıyorlar. 'Pekii neden kaderimiz böyle kötü olmak zorundaydı?' diye soruyorum. 'İsyan etme!' diyorlar. Cennet de cehennem de yaşanılan dünyadaymış aslında. Ve kötü dediğimiz olaylar da, cehennemi simgeliyormuş. Önceki hayatlarımızdaki günahlarımızın bedelini ödüyormuşuz. Bir gün bitecekmiş bu bedel ödeme. O zaman sonsuz yaşamda var olacakmışız güle oynaya...
Sayfa 63 - 1.Basım 2020Kitabı okudu
Bazen, dizilerdeki filmlerdeki karakterlere çok özeniyorum. Kendi adaletini sağlayan; psikopatı, hırsızı, katili, sapığı bir güzel doğrayan karakterlere... Gerçek hayatta da olsa ya... Biri çıksa, öyle bir görev edinse, gözlemleyip araştırıp tek tek yakalasa ve cezalandırsa ya. Ne güzel olurdu. Bu da çok ütopik ve yanlış bir fantezi, evet. Farkındayım ama isyandayım. Ateş olmadan yanıyorum, alevlerin ortasında üşüyorum. Anlatamıyorum, anlaşılamıyorum... Bu dünyaya ait değilim... Bu dünya da bana ait değil zaten!
Sayfa 119 - 1.Basım 2020Kitabı okudu
Hiç bitmeyecek bir süreç başladı. Hayatımın bundan sonrasında hep böyle hissedeceğim.
Anlamıyorlar. Anlamayacaklar...
Sayfa 117 - 1.Basım 2020Kitabı okudu