Söylemin Düzeni
Michel FoucaultSözler ve Alıntılar
Bir sesin şöyle demesini isterdim:
"Sürdürmek gerek, ben sürdüremiyorum, sürdürmek gerek, sözcükler olduğu sürece onları söylemek gerek, beni buluncaya, beni söyleyinceye dek, onları söylemek gerek..."
...herşey sanki düşüncenin ve dilin
oyunları arasından fışkırışının işaretlerine varıncaya dek, her şeyi silmek istemişlercesine cereyan ediyor...
Kendi kendimizi oluşturmalıyız, tıpkı bir sanat eseri gibi imal etmeli, düzenlemeliyiz.
Baudelaire ya da Flaubert çözümlemelerinde, Sartre’ın yaratma çabasında 'kendiyle' ilişkiye bağladığını gözlemek ilginçtir.
Her eğitim sistemi, yapısında taşıdıkları bilme düzeyi ve güçleriyle beraber, iktidar söylemlerinin benimsenişinin, kalıcılaştırmanın veya değiştirmenin politik bir yolunu oluşturur.
...Söze başlamaktansa, sözün beni sarıp sarmalamasını ve beni, her türlü olası başlangıcın çok ötelerine taşımasını isterdim. Konuşacağım sırada, kimliği bulunmayan 1sesin benden epey önce söze başlamış olduğunu farkedivermek ne hoş olurdu...
... En apaçık, aynı zamanda da en tanıdık olanı, yasak'tır. Hep bilindiği gibi, her şeyi söyleme hakkı yoktur, her şeyden her koşulda sözedilmez, nihayet, herkes her şeyi konuşamaz...
...Klasik edebiyatta, dostluk karşılıklı tanışmanın ortamıdır. Geleneksel olarak en yüce erdem düzeyinde görülmez ama, Aristoteles'i de Çiçeron'u da okuduğumuzda, onun gerçekte en yüce erdem olduğu izlenimini ediniriz; zira çıkar gözetmez ve süreklidir, kolayca satın alınmaz, bu dünyanın yararını ve zevkini yadsımaz ve yine de başka 1şeyler arar...