İnsan bütün ömrünce, aynı kilometre kare toprak parçası içinde dönüp dolaşmaya mecbur oldukça bu kadar geniş ve çekici bir dünyaya ne lüzum var, kalbimizin hudutsuz arzularına ne lüzum var?
Sen şu an olduğunu düşündüğüm kişi olmayabilirsin ama bu bir saat boyunca içimi dökmeme engel olmuyor. Ve eğer dostluk ona sahip olduğumuzda güzelse, elimizden kaçtığında daha da güzeldir. Kapalı bir gökyüzünde güneşin değeri daha fazladır.
İnsan bir vahşi gibi yaşayıp en ufak bir iz bırakmadan ortadan kaybolsun mu yani? Böyle olamaz, bu hiç var olmamaktan da kötüdür. Varoluş iz bırakmaktır, bir ruhun olduğunun kanıtıdır.