Ömür boyunca günden güne ertelediğimiz ve şimdi şu bezgin yüzlerimizle kır saçlarımızla baştan ayağa ani öfkemizle, Neden esirgendi bizden? diye soracağız. İşte o zaman bizi görmezden gelen kentin devasa ve şehvetli cüssesine bakarak ayağa kalkacağız. Ama öfkemiz gibi bununda geç ve yararsız olduğunu anlayacağız.