Tanrı Kimseyi Duymuyor
Özen YulaEn Eski Tanrı Kimseyi Duymuyor Gönderileri
En Eski Tanrı Kimseyi Duymuyor kitaplarını, en eski Tanrı Kimseyi Duymuyor sözleri ve alıntılarını, en eski Tanrı Kimseyi Duymuyor yazarlarını, en eski Tanrı Kimseyi Duymuyor yorumları ve incelemelerini 1000Kitap'ta bulabilirsiniz.
Seni sevmek göle kafasını sokup nefessiz kalıncaya kadar beklemek, beklemek, beklemek, aniden kafasını sudan çekip olanca gücüyle havayı ciğerlerine doldurmak gibi miydi yangın yerine benzer bir çölde? Bir boğuntunun kıyısında ayaklarını suya sokup serinlemeyi umut etmek; ama asla başaramamak mıydı sevmek? Ikisi de değil miydi yoksa?
Şimdi istediğim tek şey kalbimin kilidini gözlerinin anahtarı ile sımsıkı kilitleyip ummanın en derininde yanan ateşin kalbine atmaktır. Orada öyle erimeli ki o anahtar, kendi kalıbından çıkıp senin suretine bürünmeli cayır cayır yanarken. Ama her şey için çok geç, bütün kararlar, karanlıklar, karalar icin geç; aklar, allar ille de ummanlar için geç.
tanrı biliyor,çok şey istemedim şu hayattan. sakin,huzurlu, yüzü durgun göllere benzer bir hayatım olsun istedim. o tanrı'nın bana layık gördüğü ise hep gölün tabanındaki çamur tabakası oldu
Sayfa 87
Güneydoğu'nun daracık sokaklarındaki ayak seslerine, o sokaklarda koşup bakkala girerek soğuk gazoz isteyen bir çocuğun coşkulu sesine dair izler bulsamdı ne olurdu! Masumiyetimi yitirmeden karşıma çıksaydın ne olurdu? Güzel olurdu muhakkak...
Sayfa 148 - EverestKitabı okudu
“Şefkat, bu dünyadaki en ölümcül duygudur sevgilim. Duyana zarar, duyulana utanç verir. İki tarafın da hoşuna gider elbette. Ama ok, yaydan çıkınca, şefkat öldürür sevgilim.
Sayfa 153 - Everest YayınlarıKitabı okudu