Yola çıkan uzaklaşır, gözden kaybolur, yok olur, yoktur da. Ancak hayalimizde dalıp gittiğimiz bir hatıra kadar yaşar. Bir yerlerde olduğunu biliriz ancak onu görmeyiz, tıpkı ölenleri görmediğimiz gibi.
“İnsan hayatla dalga geçerek,kostüm giyerek yaşayamazdı.Çünkü kimileri sadece acıyı bilirdi,hiçbir işe yaramayan,hiçbir faydası olmayan,sadece acısın diye var olan o insafsız ve biçimsiz acıyı;kendilerini bu acıya gömer,kederlerinin,sadece onlara ait olan kederin hep daha derinine saplanırlardı,o sonsuz mecraya,o karanlık maden ocağına;sonunda