"Dönen dolapların, kurulan plânların, yapılan gizli tertiplerin âmili daima servettir." Sayfa 52
Balzac'ın ilk eserlerinden biri olan Tefeci Gobseck; isminden de anlaşılacağı üzere adeta paraya tapan, simsar bir kişilikte olan bir tefeciyi konu ediniyor. Bu tür insanların duyguları, merhametleri ve vicdanları yoktur. Onlar için sadece para, mal, altın vardır.
Artık günümüzde bu tür tefeciler pek kalmadı çünkü onların yerine medeni dünya modern tefecileri yani bankaları getirdi. Bankalarda da tıpkı tefeciler de olduğu gibi aynı duygusuzluğu, aynı merhametsizliği ve aynı vicdansızlığı fazlasıyla bulabilirsiniz. Tefeciler borç verdikleri insanları kendi zorbalıkları ile korkutuyordu, bankalar ise duygu ve merhamet içermeyen soğuk yasalar ve izinler ile bu işi yapıyorlar. Yasalar ile güvence altına alınmış sahte kibarlıklar ve sıfır samimiyet içeren güleryüzlü simalar ile insanları soymaya devam ediyorlar.
Tabi burada soyan kadar biz soyulanları da biraz eleştirmek lazım. Tefeci Gobseck de olduğu gibi gereksiz, hesapsız harcamalar ve israflar sonucunda bu tür merhametsiz ve sadece paraya tapan kişilere/kurumlara el avuç açan biz insanları da eleştirmeden geçemeyiz. Bu tefeciler ve modern tefeci olan bankalar o soğuk tezgahlarını kurmuş avlarını bekliyorlar, bizler onların gözünde "İnsan" değiliz, sadece "para"yız. Bunu unutmadan hesabımızı bilerek, ayağımızı yorganımıza göre uzatarak yaşayalım derim.
Kitabın kısa ama konusu itibariyle etkili olduğunu söyleyebilirim. Ayrıca Goriot Baba'yı okuyanlar bazı karakterleri burada da görüyor olacaklar.
Herkese faydalı okumalar dilerim.
