En kutsal bildiğimiz günlerde bile vurulur gökyüzünden uçurtmaları çocukların.
Alınır gülüşleri, tebessümleri o melek yüzlerinden acımasızca
Evleri alınır, kalemi, silgisi, defteri...
Hoyratça okulları yıkılır kırılası ellerce.
Son feryat sonra figan ve sonrası kan revan.
Son bir bakış anneye olur, son bir bakış babaya, son bir bakış dünyaya...
Ve her şeye son bir bakış..."şimdi mutlu musunuz?"der gibi.