Bu kitabı alalı epey oldu aslında. Kitaplığımda melül melül beni bekliyordu fakat yeni çıkan kitaplar her seferinde aklımı çeldiğinden bir türlü sıra ona gelmemişti. En nihayetinde bu gidişata bir dur dedim ve kitabı okuyabildim. Seveceğime inanarak başlamış olmama rağmen beklentimin üstüne çıktığını mutlulukla söyleyebilirim. Umduğumdan daha farklı bir kitaptı ama güzel bir farklılıktı bu. Hem mis gibi bir işlenişi vardı hem de bazı önemli konulara doğru bir şekilde değinmişti.
Leon ile Tiffy'i de çoook sevdim. Leon'un, iyi kalpliliği ve anlayışlı hâlleri; Tiffy'nin, cıvıl cıvıllığı ve dokunduğu her yeri güzelleştirmesi inanılmaz güzeldi. İlmek ilmek işlenen ilişkiler beni her daim kalbimden yakalar, yine öyle oldu. O kadar yormayan, üzmeyen ve pamuk gibi hissettiren bir ilişkileri vardı ki okurken “gençleştim resmen, bu kadar mı fark eder” dedim.
Karakterlerden birinin yaşadığı sıkıntının ele alınma şeklini de takdir ettim. Hani çoğu kitapta, psikolojik sıkıntıları olan bir karakter hayatına giren kişi sayesinde iyileşir ve yaşadığı sorunları bir anda arkasında bırakır ya, ben o olayı hiç sevmem ve inandırıcı bulmam mesela. Kimsenin kimseyi iyileştirecek gücü olduğunu düşünmem çünkü, doktor değiliz sonuçta. Ama iyileşmek isteyen bir insana destek olacak ve onu teşvik edecek gücümüz var. Bu kitaptaki karakterlerin de tam olarak bu düşünce yapısında olması büyük beğenimi kazandı öyle olunca.
Kitaba dair tek eleştirim, malum olayın biraz üstünkörü sonuçlanması oldu. Onun dışında ben bu kitaptan razıyım.
