"İnsanın kendini kaybetmesi daha kolay olan yoldu.
J.M. Barrie'nin Peter Pan'ındaki Peter gibi.
Kitabın sonunda, Peter taşın üstünde otururken, Wendy
Darling'in anısı zihninden kayıp gidiyordu ve unutmak elbette hüzünlüydü. Ama unutulmak, insana kendini yalnız hissettiriyordu. Başka kimse hatırlamazken, hatırlamak."
Sayfa 102